Saint Malo: Het zag er, de dag na aankomst, met mooi weer en weinig wind heel anders uit bij de ‘entree’ van de havens dan de dag ervoor toen wij aankwamen. Windkracht 4/5 uit noord, pal op de baai bij Saint Malo is geen fijne situatie. En hoe vast alles ook stond, na het aanleggen is het opruimen.
De dag erop vooral de oude, weer opgebouwde stad (Intra Muros), bekeken, die is zeer mooi en heel gezellig.
De volgende dag de fietsen gepakt en langs de hele baai van Malo gefietst. We wilden wel verder naar de baai van Mont Saint Michel, maar helaas: heel veel gaat berg op, lange stukken en ondanks de ietwat elektrische ondersteuning redden de benen van Sam het niet meer. Uiteindelijk terug naar het centrum (ook weer helling op) en boodschappen gedaan. Op de boot alles ingeruimd en daarna ’s avonds heerlijk Japans gegeten.
Aan alles komt een eind en er komt altijd weer een dag dan wil/moet je toch verder omdat het weer heel erg mee zit. Na zeer zorgvuldige planning van getijden (nu tabel Dover!), stromingen en windverwachtingen kiezen we er voor om morgen naar Jersey te zeilen. Dan blijkt dat onze voorbereide papierwinkel voor Guernsey NIET voor Jersey gelden. Gelukkig redelijk internet en deze dus ook maar compleet ingevuld. Tevens moet de haven van te voren geïnformeerd worden. Bellen lukt niet, dus maar mailtje gestuurd. Krijgen we als antwoord:
Unfortunately St. Helier Marina's pontoons, piles & access ramps are currently being removed as part of a total refurbishment project (we are having to re-locate every vessel in the marina to our holding pontoons and any other spare berths/places ( the work will continue through the winter months hopefully being completed by May of next year). Therefore we have very little pontoon space left for visiting craft, if you still decide to come then I am afraid your stay might not be as comfortable as in the past (you will have to raft and may not have access to water or shore-power.
oeps……. we laten deze kans niet zomaar voorbij gaan, dus schrijven we terug:
Dear Sir,
thanks for warning us in advance; but we are very willing to come :-)
Hope to see you tomorrow.
Best regards,
Dus ’s morgens om 7 uur wakker, 8 uur naar de sluis. Tja, die hebben we niet nagekeken. 24 uur per dag toch? Na 20 minuten gaat de sluisdeur open en komt er één bootje uitgevaren. De groene lichten gaven links aan. Dus wij links aanleggen aan trappetje, want bolders zijn veel te hoog. Denken dat de steward nog slaapt, blijkt de ander zeilboot het wel te snappen en legt stuurboord aan en de steward helpt hun met de lijnen net zoals bij ons een paar dagen eerder. Ah, groen links betekent dus LINKER sluis ; ach so. Skipper, opletten :-)
Schutten gaat verder prima, deuren open, eruit varen en stootwillen naar binnen. Grootzeil omhoog. Slaat een reeflijn een knoopje in zichzelf . Niet mooi, maar op zich geen probleem, zo laten dus want er staat teveel spanning op en de geul is te smal voor capriolen. Motorzeilend uit de geul richting NW. Blijft altijd weer opletten hier, niet vertrouwen op andere boten, zelf goed kijken naar kaart en plotter. Dan is het best te doen. Golven komen iets meer van dwars als verwacht, dus de Ellya maakt af en toe een paar zepers maar houdt zich netjes. Behalve binnen, blijkt toch niet alles zeevast te staan. Met een motor bij, 5-6 knopen. Snelheid bijhouden is cruciaal om op het laatste stuk niet de stroom pal tegen te krijgen. Tussendoor tegen wind, Grootzeil laten zakken. Daarna naast de stippellijn van de territoriale grenzen iets afvallen en de genua bij. Die trekt er lekker aan. En, ik mag daarna bakboord de gele quarantaine vlag hijsen en stuurboord de gastenvlag Frankrijk door die van Jersey vervangen.
Het is rustig op het water, alleen de Brittainy ferries stuift voorbij. We trekken iets langer door met de genua, daarna bakboord uit naar Jersey. Genua weer inrollen. That s life. Goed op de route letten. Sam neemt de oostelijke invaart en moet enorm opsturen om niet teveel worden weggezet door de ebstroom. Op de plotter ga je als een krab door het water. Maar het gaat fantastisch en we varen de haveningang in. Altijd weer een vreemd gezicht: alleen maar muren/zeeweringen voor je.
Maar als je dichterbij komt blijkt er een opening te zijn :-) Daar hangt zelfs een mannetje aan een trappetje te schilderen en zingt daarbij; gaaf.
Er wordt idd. gerenoveerd, ook in de buitenhaven. Lawaai alom en overal verboden aan te meren borden. Ik zie een mooi plaatsje bij een vrij drijvend pontoon met een catamaran en roep de havenmeesteres op. Ze is hoogst verbaasd en begrijpt eerst niet dat we dezelfde Ellya zijn die voor 18 uur gepland is , maar er nu om 15.30 reeds er is. Maar ah fin, bij de catamaran is o.k. We meren af en moeten wachten. Dan belt ze ons en vraagt of we een dinghy (bijboot) hebben. Omdat we vroeg zijn mogen we naar de kant varen en bij de ferryterminal een gratis pcr-test doen. Fantastic. Alles lukt prima, en omdat we beide al 2x jabs hebben “are we free to go” . Dus meteen eerst een portie “chips” gescoord” :-)
Daarna met de dinghy weer terug. Nu wachten tot er genoeg water boven de sil staat. Dit is een dam die de “badkuip” op 2 meter niveau houdt.
Het stijgt razendsnel, echt ongelooflijk snel: tot 25 centimeter in 5 minuten. Opeens staat er 2.50m. Met onze 1.05 moet dat dus makkelijk kunnen. We mogen na de sil direct rechts liggen aan de drijfsteiger, mooi plaatsje. We verkassen dus. Blijft spannend om op de digitale info (3meter) te vertrouwen, maar o.k. we zijn binnen. Met twee motoren is het draaien naar de steiger heel makkelijk. Helaas zijn er geen bolders op de steiger en lukt het mij niet om er tegenaan te komen, zodat Sam eraf kan. Gelukkig ziet onze voorbuurman het en neemt een lijntje aan. Thanks to Peter! Blijkt dat in de muur gaten zitten waar het water ook doorheen stroomt, geen wonder dat het aanleggen iets lastiger was:-)
Oh ja, en dan is hier natuurlijk een uur tijds verschil: OOK met de Dover getijdetabel. In dit geval gunstig voor ons, maar wel iets om zeker op te letten in de volgende planningen!!!!
Het totale verval is hier dus ruim 10 meter, ongelooflijk.
We verkennen het stadje, Sint Helier is best leuk en gezellig. Tevens maak ik een afspraak bij de tandarts om een vulling te repareren. ’s Middags nemen we de bus naar Gorey Pier; mooie baai waar de haven droogvalt en je een heel mooi kasteel kunt bezoeken: Mont Orgueil Castle (moet je proberen uit te spreken :-) ) Dat blijkt echt de moeite waard!
Wel heel veel trappetjes omhoog tot je helemaal boven bent. Maar dan fantastic view en het in kasteel mag je overal rondkijken. 
Leuk is dat er overal verschillende niveaus zijn, met verschillende kamers met verrassingen. Echt heel mooi en prachtige vergezichten over de droogvallende baai.
Volgende ochtend eerst de vulling. Voortand boven, easy. De dames doen dat snel en pijnloos. De rekening lijkt wel zaterdag tarief; 135 Pond. Meteen maar naar de verzekering doorsturen.
Daarna nemen we verschillende buslijnen om het eiland verder te verkennen. Ook lopen we bij eb naar Elisabeth Castle. Daar willen we met de bus naar de andere kant van het eiland, maar helaas de overstapjes komt niet en dan duurt het daarna weer 2 uur bij de volgende overstap. Ondertussen is het al zes uur geworden. Dan maar dezelfde bus terug.
Het weerbericht voor de komende weken is vooral heel veel wind. Dus besluiten we door te gaan naar Guernsey.
Vroeg te kooi, om morgen om 8 uur te kunnen vertrekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten