Aan de rivier liggen is heerlijk rustig, maar we willen ook verder. Weerbericht is op zich o.k. N 4-5. Dus zakken we smorgens rustig de rivier weer af, langs onze "krabbend-anker-plaats" . Ziet er in daglicht heel anders uit :-) Dan tussen de kardinalen (boeien die aangeven welke kant te passeren) door en omdat ik een bakstagwindje verwacht rollen we alleen de genua uit. Helaas voor Sam trekt de wind iets aan en ipv. bakstag komt de wind van opzij, zo ook dus de golven. Af en toe worden we flink opzij gezet, maar de Ellya houdt zich prima. Mooi om te zien, voor mij. Sam houdt hier absoluut niet van.
Dan zien we rechts een heel groot marine schip, die opeens op ons begint af te varen. Volgens de ais collision! Zouden we de eerste controle krijgen? Migranten, drugs of covid? Maar blijkt dat ze alleen nieuwschierig zijn en krap voorlangs varen.
Ondertussen zijn we flink opgeschoten en terug is zeker geen optie. De stuurboord motor een beetje bij om snelheid te houden en op tijd stroom mee te krijgen richting Saint Malo. Kort voor Malo is de stroom zelfs 3 knopen! Helaas blijkt ook de aanloop behoorlijk onstuimig. Golven bouwen zich hier extra op omdat het ondieper wordt en dan nog een flinke stroom die ons naar bakboord wegzet. Precies naar het roodwitte baken. Tweede motor bij, genua inrollen omdat het gijpen wordt en flink stuurboord uit sturen. Komt goed skatje, zeg ik tegen Sam :-) Mooi is op de ais de zeilboot voor ons te zien die met dezelfde problemen te maken heeft. Eenmaal voor het eerste baken kunnen we tussen de groene en rode tonnen doorvaren.
Dan ligt Saint Malo voor ons. Links mooie boulevard te zien. Wij kiezen voor de Bassin Vaupan haven, dicht tegen de oude stadsmuren aan. Maarrrrrr, eerst de ingang van de havenhoofden vinden, dan in rustiger water de stootwilen uithangen want: eerst komt een sluis. Gebouwd voor vrachtschepen, dus geen bolders in de wand. Het groen lichtteken geeft aan alleen bakboord aanleggen. o.k. nog een paar stootwillen. We zijn met 3 zeiljachten en boven op de muur, 3 meter hoger, lopen twee frans sprekende stewards die dunne lijntjes naar beneden gooien. Duurde even voor ik begreep dat onze landvast eraan vast moest. Die trekken ze omhoog en beleggen boven op de muur aan de bolder. Bij het wegvaren omgekeerde procedure. Ging verder prima, eerste sluis en weinig verval. Sluisdeuren gaan open en de brug rolt (!) heel langzaam naar rechts.
Na de sluis bakboord uit. Aan het eind de jachthaven met ponton E voor visitors. Het ligt er erg vol. Aan de binnenkant zie ik nog één box vrij. Moet kunnen, wel lastig met wind op de kont, maar ruimte zat. Als ik het niet vertrouw ga ik er gewoon weer uit en aan de kademuur liggen. Naar binnen varen gaat prima, met twee motoren kan ik netjes voor de box manouvreren. Invaren ook o.k., daarna "iets" last van de wind, maar beetje afduwen doet wonderen. Ook de vingersteigers zijn vrij kort, dus voor iets te ver doorgevaren. Maar we liggen prima. Heerlijk rustig met blik op de in oude stijl weer opgebouwde stad Saint Malo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten