Testrondje eilanden
Het kriebelt al langer, duurt allemaal veel langer als gepland/verwacht en als de buiskap erop zit en de mal voor de Bimini gemaakt wordt zeggen we: weet je wat, we gaan eerst even varen, bel maar als het klaar is. Verder zijn we heel blij met alle aanpassingen en zullen ze nu gaan testen.
De dag voordat we gaan krijgen we appje van Peter van de Avatar of we nog in Harlingen zijn. Hij komt nu uit Workum en zal 20.30 in Harlingen binnen varen. Leuk, we gaan lekker nachos eten in de Strandtent Zilt, ijsje toe in Harlingen en dan zien we Peter al aankomen. Kan een paar mooie foto’s schieten en treffen we elkaar bij de drijvende stijger in de Noorderhaven. Er is een mooi klein plekje leeg, waar hij precies in past, leuk is dat. Dat wordt in de kuip bijpraten. En zijn vriendin Anneke komt vrijdag naar Vlieland met de veerboot, dus als wij heel toevallig ook naar Vlie gaan………..
Het weer is heel warm en beetje wind, ideaal om naar de eilanden te gaan. De brugwachter staat nog bij de industriebrug als ik hem opbel, hij gooit netjes de brug voor ons open, ook bij de Tjerk Hiddes kleine sluis kunnen we meteen mee naar buiten schutten en zo zijn we eindelijk weer op zout. Alle stootwillen weer naar binnen en richting Pollendam. Buiten staat er iets meer wind als verwacht en het is altijd wat onrustig voor de haven in/uitgang. Fokje op, motor beetje bij en mooi tochtje. Eerste stuk door de jachtengeul, daarna hoofdgeul voordat we de veerboot kruisen. De Waddeneilanden app. zegt dat Vlieland haven redelijk vol is. We besluiten een gokje te wagen, in het ergste geval een nachtje voorbij de haven voor anker tot er plaats is. Net voor Vlieland wilde de fok niet inrollen, gelukkig weinig wind en met de hand de rest om de stag geslagen. Er hangt geen rode vlag uit, dus varen we krabbend naar de haven ingang. De havenmeester wijst ons een plekje bakboord aan de lange kant waar we dubbel mogen liggen. Prima.
De haven is inderdaad best wel vol en dat op een donderdag. Dat beloofd wat in het hoogseizoen.
Vrijdag wandeling naar het dorp gemaakt en ’s avonds Peter en Anneke op bezoek gehad. Ze wilden eindelijk onze nieuwe boot ook wel eens in het echt zien ;-). Zoals altijd weer beregezellig. De volgende dag stranddag, lekker zwemmen en zeehondenpups zien op het strand.
Zaterdag rustig oversteekje naar Terschelling, tot halverwege de Vliestroom beetje motor bij en dan alleen op zeil met stroom mee tot de haveningang. Heerlijk genieten. Plek zat, dus meren we netjes bakboord af achter een mooie stalen tweemaster die in Vlieland reeds tegenover ons lag. Achterop staat bij ons Millingen a/d Rijn. Raken we aan de praat en vragen ze of we Ton en Loes uit Millingen kennen. Ja, natuurlijk dat zijn goede vrienden van ons en hebben we regelmatig contact mee en ook al bezocht in hun nieuwe huisje in Harlingen. Lol, ik ben zijn zus zegt de dame. ’s Avonds heerlijk bijgepraat. Mooi is dat. We liggen zo mooi dat ik meteen wat extra foto's maak van de Ellya strak in de lak!
De volgende dag de banden van de vouwfietsen opgepompt en naar West Terschelling gefietst. Lekker van cranberriecake genoten in de strandtent. En gezien de golven blij dat we niet buiten varen. Terug door de duinen en bossen, mooi fietstochtje van zo’n 19.7 km.
De zeilmaker heeft helaas nog niets van zich laten horen, dus plannen we, Sam dus, ons volgende tochtje. Over 3 wantijen (droogvallende ondieptes) naar Ameland. Als we om 12 uur wegvaren en ongeveer 5 knopen aanhouden komt het mooi uit. Eerste Wantij is Oosterom, ca 13 uur. We gaan wat eerder weg uit de haven, de wind is gunstig en we zetten de fok. Gaan als een tierelier en zien op de kaart dat we veel te vroeg bij de ondiepte zullen nakomen, zelfs voor top en takel blijven we 4 knopen lopen met stroom en wind mee. Dus bij de scheidingston naar de Riepel is het iets ruimer vaarwater en leggen we een ankerstop in. Meteen een mooie test op stromend water. Het is 5 meter diep, ons anker weegt 33 kilo en we geven 20 meter ketting. We liggen als een huis. Mooi tijd om even wat te eten/drinken. Ondertussen varen een paar ondiep stekende Noordkapers en platbodems voorbij waar ik wat leuke foto’s van maak om dan op Facebook/ elkaarszeilbootje schieten plaats.
Dan ankerop, fokje op en gaan. Overal staat water genoeg. Alleen een Tjalk is beetje ver in de buitenbocht geraakt en zit vast. Voor de liefhebbers: houd bij O64 de boei krap aan, wij varen binnenbocht en hebben 4 meter water, hij ligt 4 meter verder vast! De laatste ondiepte is de Blauwe Balg, hier liggen altijd veel zeehonden. Vandaag ook weer mooi om te zien, maar niet heel veel.
Dan fokje in en genua uit en met stroom mee naar de haven van Ameland het “Leijegat”. Oeps, wat zijn al die kardinalen en gele boeien hier? Toch maar even eromheen varen. Blijkt meetstation zandbewegingen te zijn. Het is altijd nog een heel eind voor je bij de haven bent.
Woensdag alweer. Het is alweer een paar jaar geleden dat we op Ameland waren. Naar het dorp gewandeld, even rondgelopen en en van een ijsje genoten. Het begint nu al druk te worden, blij dat we hier nooit in het hoogseizoen zijn!
In de facebookgroep "elkaarszeilbootje schieten" de foto’s geplaatst en een paar leuke reacties erop. Mooi is dat, want je eigen boot fotograferen onder zeil is niet zo makkelijk.
Ook de buren heb ik geschoten, per abuis had ik Vlieland geschreven en werd meteen gezegd je bent op Ameland hoor :-) krijg meteen een pb om de hoge resolutie te mailen. En vandaag waren ze even op de koffie bij ons aan boord. ’s Avonds een ouder echtpaar op de steiger, blijkt dat ik ze op hun Noordkaper heb gefotografeerd, maar ze doen niet aan Facebook enzo. Maar hebben ons, met die groene mast ook gefotografeerd!!! Via whatsapp wisselen we de foto’s uit, mooi is dat.
.jpg)
Ook via Facebook aparte verrassing bij de foto van de mooie schouw:
Even slikken….kijk al heel lang op deze site om “ De jonge boer Jaep “ te vinden.
Deze unieke zeeschouw, gebouwd door Ige Blom, hebben mijn man en ik gekocht in 1986. In 2000: moest ik de boot helaas verkopen, omdat mijn man in oktober 1999 is overleden…
Laat tij, de buren met de Allure 40 steken 95 cm en willen om 16 uur naar Lauwersoog. Wij ook en gaan gelijk met ze weg, maar willen het langzamer aan doen om niet te vroeg bij de Zuiderspruit te zijn. Onze passeermogelijkheid begint om 17.30. Zelfs met ingerolde fok gaan we ruim 5 knopen over de grond(COG). Dan is er een vervellende dwarsstroom, een fikse windvlaag erbij en een groene ton die heel erg dichtbij komt, uitwijken lukt niet meer en we raken de boei stuurboord achter. Net nog goed gegaan denken we…………..Maar als ik de stuurboordmotor wil gebruiken klinkt er een vreemd geluid. Meteen motor weer uit en in de haven nakijken. Blij dat we twee motoren en twee schroeven hebben die onafhankelijk werken. Daarbij nu ook nog een boegschroef. We gaan gewoon door. Het is geen echt lekker weertje, vlagerig, buien om ons heen en grijs water. We komen mooi op tijd over de wantijen heen: Zuiderspruit, Wierummerwad en Paesensrede. Om 19.30 draaien we de hoofdgeul in naar Lauwersoog. Genua op en om 20.30 meren we af in de buitenhaven Lauwersoog. Het verhaal beschadigde schroef wordt een apart blog, er is toch meer aan de hand...............
De volgende ochtend zwembroekje aan duikbril op. Maar helaas is er weinig zicht en het water erg groen. Ook met camera en zaklamp niet echt iets te zien. Ook als ik duik en kijk en voel is er niets te zien. Dan even testen starten en klein tikje vooruit, helaas meteen giga vibratie. Dat wordt terug naar de werf in Harlingen. We blijven een dagje extra liggen en genieten ’s avonds van fish&chips in het restaurant bij de sluis met zicht op Schier. Lekker biertje erbij, prima zo.
De volgende dag achteruit de box uit, met een beetje boegschroef erbij gaat het prima. Dan recht achteruit langs de tjalk. Beetje boegschroef erbij en dan ……..niks meer boegschroef……… We varen vooruit naar de steiger om water te bunkeren en kijken meteen naar de zekering. Ja hoor, doorgesmolten. Shitzooi.
Gelukkig hebben we meteen een reserve meegenomen. Ik vervang die en alles doet het weer. Maar als het er op aan komt is er nu dus niet op te vertrouwen………..Ik stuur meteen een foto van de gesmolten zekering door naar de werf, ter info.
Als de brug open gaat varen we meteen naar de sluis en kunnen mee naar binnen schutten. Dat gaat prima. De wind is nog steeds flink. Op het Lauwersmeer steken eerst iets op de motor op en zeilen dan op de fok naar de Dokkumer Ee. Daar gaat de motor erbij aan. Laatste stuk naar de sluis pal in de wind. Als ik de sluis oproep zegt de sluismeester de brug gaat even dicht voor het verkeer en dan kunnen jullie ook nog mee. Hoe mooi is dat. We varen door tot een mooie lange Marrekrite, leggen daar aan met neus pal in de wind en Sam maakt en heerlijke lasagneschotel.
Dan horen we dat een kennis in Dokkum ligt. Varen we of varen we niet. De wind blijft bft 5-6 west. Om 13 uur besluiten we dat het kan en sluiten ons aan bij de 3 zeilboten om samen door de brug te gaan. Het is een op afstand bediende brug en als ik de brugwachter voor de zekerheid informeer dat we de vierde zeilboot zijn, krijg ik te horen : dat wist ik niet en gooit de brug na de tweede boot meteen weer dicht zodat het verkeer doorrijden kan. De Lemsteraak en wij liggen zowat met de punt in het riet en dwars in de vaart om niet op lagerwal te geraken. Niet echt prettig, Gelukkig gaat de brug weer snel open en kunnen we doorvaren. Met 4.5 knoop op naar Dokkum. Dat gaat prima, maar Dokkum blijkt behoorlijk vol te liggen. We varen door langs de molens en aan het eind is nog een plekje vrij aan de steiger. Hoe mooi is dat? Aafje komt langs en het wordt een gezellige en lekkere middag/avond.
De volgende dag zien we de Zeevalk (zeevalkopreis) tegenover ons onder de molen liggen. Ze waren in Engeland geweest en nu op doorreis naar Schier waar Janet haar winkeltje heeft. ’s Morgens kwamen ze gezellig even op de koffie, lekker bijpraten.
Woensdag is er een echte storm voorspeld, ze heet Poly en zal zowat orkaankracht krijgen. We besluiten dinsdag voor 9.30 te vertrekken en in één keer door naar Harlingen te varen. Ik bel met de brugwachter en die komt meteen om de twee bruggen te openen. Wij komen goed van de wal weg en doen 5 euro bruggeld in de klomp. Het blijft een mooie traditie. Er staat een flinke wind op de kop, ca, 5-6 bft. Zolang we varen is dat ok. Maar als we stilliggen voor een brug zijn we net een vleugellam vogeltje. Best wel gehandicapt met maar een schroef en beetje boegschroef. En dat gebeurt bij de Klaarkampsterbrug. De brugwachter geeft geen antwoord op de marifoon, in de wind houden is zeer lastig. Een motorbootje vaart aan ons voorbij en drukt op de sportknop ter brugopening. En net als er een groen licht bij komt drukt een giga windvlaag ons dwars in de vaart. Die is ca. 16 meter breed, wij 14 m lang. We deinzen dwars van de brug weg. Ik laat Sam het anker uitgooien zodat we weer met de punt in de wind komen. Dit lukt, pffttttt. Dan ankerop en weer naar de brug. Nog steeds geen contact. Er is geen remmingwerk, alleen een heel laag graskantje, dat gaat het niet worden dus varen we tot de brug en gooien weer anker uit. Ik bel de calamiteiten Friesland en leg de situatie uit. Vol begrip en ik krijg ook feedback. De brug gaat zo open. Na 10 minuten idd. groen erbij en open, maar hoor niets van de brugwachter. Wij zijn in ieder geval door. Heel vreemd is dat we de brugwachter bij de volgende boten wel goed horen communiceren...........
Door Birdaard is altijd beetje extra spannend want het is daar best wel smal. Maar het gaat goed en al gauw is Leeuwarden in zicht.
Tja, in Leeuwarden heb je of de blauwe golf, of niet. Wij niet dus. Bij iedere brug weer 10 minuutjes extra. Best wel een aanslag om voor de brug rustig te blijven liggen. Maar we komen zonder problemen Leeuwarden door om 13.30. Ik bel Wessel ter info en welk plekje we straks mogen liggen. Direct onder de kraan en meteen eruit. ok. prima. Op naar Harlingen. De brugwachters reageren supergoed in het van Harinxma kanaal, zeker als we erbij zeggen dat we slecht manoeuvreerbaar zijn. In Franeker blijft de draaibrug zelfs extra lang voor ons open zodat we meekunnen. Want harder als 4.5 knoop met bft 6 tegen lukt echt niet. Dank aan deze brugwachters, supergoed.
Dan iets relaxter het laatste stuk, door de Koningbrug en bakboord uit naar de Atlantic werf. Dan roept Fimme me op. Verandering van plannen, ze komen ons achterop met een sleepje die meteen het water uit moet. Jacht zat even op de Pollendam en o.a. haar roer is weg en maakt water.
Ik bel met de industriebrug voor een snelle openening en laat de sleep voorgaan. Wij mogen even naast Eva liggen. Daarna onder de kraan, maar kranen wordt pas morgenmiddag het is nu reeds na zessen.
We nodigen de onfortuinelijke schipper en Marcus die ons hielp met achteruit de kraan in varen uit voor een Juttertje. Mooie afsluiting van een spannende tocht.
En dan zijn we de volgende dag best wel blij dat we doorgevaren zijn want Poly blaast er overheen.
