Vlissingen - Dordrecht, 20-10-2021

 Ja, ondertussen is het reeds 3e kerstdag.........

Hoogste tijd dit bericht te schrijven :-)

Nadat we heerlijk gedoucht hebben en uitgerust zijn in Vlissingen, varen we de volgende dag door naar Middelburg.  Helaas zijn de tijden toch niet correct en moeten we voor de Keersluisbrug een half uur wachten. Dan kunnen we op de motor rustig richting Middelburg.

Bij de Stationsbrug is de Brugwachter even ingeslapen wat best wel lastig is omdat het aardig begint te waaien. Maar gelukkig gaat de brug na 15 minuten toch open en kunnen we langs Jos Boone Middelburg invaren.

We hebben van te voren de havenmeester gebeld en daar het rustig is mogen we een paar dagen aan de meldsteiger blijven liggen. Wat een luxe en heerlijke ligplaats. Opeens hoor ik over het water iemand mijn naam roepen !?!  Niemand weet toch dat we hier zijn, of toch wel......... Ja hoor, de "Middelburgers" uit Guernsey hebben net hun boot afgetankt voor de winter. Mooi is dat. Meteen even buurten en afgesproken voor de volgende dag. Middelburg blijft een hele mooie en supergezellige stad. We gaan lekker shoppen, genieten van een "Vliegende Hollander en 's avonds mijn verjaardagsdiner bij de sushitent, heerlijk"

Het gaat flink stormen, dus we zijn echt blij dat we beschut liggen. Beetje boekjes lezen en ronddolen door Middelburg. 's Middags eerst de boot van Otto en Esther bewonderd, echt schitterend en daarna uitgenodigd bij hun thuis. Gezellig en zeer lekker. Mooi elkaar zo weer tegen te komen.

's Nachts ga ik er toch even uit om een paar lijnen extra uit te brengen. Het is zelfs hier zo'n 8-9 bft.  Ik heb medelijden met het kleine bootje achter ons, die liggen echt schuin....

Na een paar dagen is de wind afgezakt tot 6bft. Nog even lekker douchen en dan op het fokje naar Veere. Zelfs alleen op het fokje lopen we nog 5 knopen. Bij de sluis even wachten en dan het Veerse meer op. Fokje op en gaan. Maar niet helemaal uitgerold want het waait idd. pittig. Vreemd genoeg zijn we ook de enigste :-)

We  varen door tot een mooi eilandje en zien dan dat de eerste steiger gerepareerd word. Midzwaard is reeds omhoog, de dieptemeter aan en langzaam gaan we naar de andere steiger. Spannend, maar gelukkig staat er zo'n 1.30, genoeg voor onze 1.05 m Heerlijk zo'n variabele diepgang!

 

De wind is ondertussen zowat helemaal gaan liggen.  Heel relaxed. Paarden aan de oever. Een vrachtvaarder die zand brengt. Heel rustig zakken we af naar de Zandkreeksluis om daar de Oosterschelde op te gaan. De sluisdeuren gaan net dicht als we aankomen. We willen aan de wachtsteiger aanleggen, maar de palen zijn zo verrot dat de tros blijft haken, we blijven ronddobberen. Als het licht weer op groen gaat kunnen we mooi bakboord aanmeren. Op naar zout. Het is laagwater, goed getimed zodat we stroom mee hebben richting de Krammersluizen. Heerlijk weer even op zout te zijn. De gennaker wordt uitgerold en het is weer genieten. De Zeelandbrug laten we bakboord liggen. Dan komt een vrachtvaarder stuurboord aanvaren. Mooi van de AIS is dat je op naam kunt oproepen. We vragen of we koers kunnen bij behouden en hij antwoord dat het goed komt. Toch een veilig gevoel, want doordat hun stuurboord uitgaan lijkt het of ze over je heen varen. Hij gaat dus rechts voorbij en wij sturen direct daarna omhoog om voor de volgende vrachtvaarder rechts in de geul te zitten. Het blijft opletten geblazen.

Tja, daar wij een doorvaarthoogte van zo'n 19 meter hebben, kunnen we niet door de jachtensluis; het vaste gedeelte is max 18m. We roepen de sluis op en moeten ons weer melden als we voor de sluis liggen. O.K. Dan horen we dat er eerst nog twee vrachtvaarders inkomen voor de deuren opengaan. Het duurt heel lang en bij het uitvaren zien we waarom, het gaat tergend langzaam eruit want ze passen maar net in de sluis.

We mogen erin! YEAH, hele sluis voor ons alleen. Ongelooflijk.

We besluiten door te varen naar Dintelsas. Een mooie haven waar we al eens waren. Ook goed te doen in het donker, want het wordt zo langzaamaan al wat later. Wel weer een hele mooie zonsondergang. 

Navigatielichten aan en dan door het kleine keersluisje en gewoon een kopsteiger genomen omdat het makkelijk is. De havenmeester blijkt nog op de boot aanwezig en we mogen blijven liggen als we voor 9 uur weg zijn want dan wordt er precies daar gewerkt. Prima. We willen nog een keer heerlijk nacho's eten in het restaurant ernaast. Maar helaas, helemaal volgeboekt. Volgende keer beter.

Zondagochtend 's morgens 8.45 motor aan en...........wachten omdat de keersluis op rood staat! Roep ik op om groen te krijgen, komt er een bietenboot uit :-)

Daarna krijgen wij groen en gaan naar de Volkeraksluizen. Ook hier moeten we de beroepssluis nemen. Maar het is rustig, krijgen meteen groen en moeten helemaal doorvaren want er komt een vrachtboot bij. Prima. Dan zien we ook hoe langzaam en voorzichtig ze binnenvaren met een handbreed ruimte.

Dan komen we op het Hollandsdiep, Willemstad  laten we liggen en we hijsen de zeilen.
We beseffen dat dit echt het laatste stuk van deze reis is. We genieten nog even om de motor uit te laten. 

 

Dan zien we de Moerdijkbrug; daar kunnen we zowiezo niet onderdoor en gaan omhoog de Dordtse Kil op. Daar gaat de motor bij. Precies op tijd komen we bij de spoorbrug uit. Maar,  de lichten nog op rood en geen andere boten. Vreemd toch? Na een telefoontje blijkt dat in het voorjaar de tijden zijn veranderd. Tja, dat hebben we niet geweten. Gelukkig maar 30 minuten wachttijd. En dan worden we gebeld: OMA! We zien U. Staat Jorrik(Sams zoon) met de oudste op de kade om ons te verwelkomen. Machtig mooi is dat!

We blijven even aan de wachtsteiger liggen en dan gaat de spoorbrug open en toekeren we langzaam naar de Wijnhaven. Ik roep de Boombrug op en krijg te horen dat hij ons ziet en open gaat. Prima, de brug gaat open, ik draai in, er komt een boot tegemoet. En de brug gaat weer dicht!!!!! Meteen de brugwachter opgeroepen. Oh sorry, foutje. U moet even wachten dan ga ik zo weer open. Pfftt, gelukkig is het zondag en is er weinig vrachtvaart. Maar daar liggen te wachten op de splitsing van de Noord is niet ideaal.

Dan gaat de brug voor ons open en kunnen we kijken of we in onze box passen.
Stootwillen uit, een paar helpende handen en we passen precies. Welkom in Dordt.
25 Oktober 2021, einde van een hele mooie eerste reis met de Ellya :-)

 

Vlissingen 19-10-2021

HIEPERDEPIEP HOERA , deze skipper is 60 jaar :-)

Daar we verkassen moeten, verkassen we naar Middelburg. We liggen mooi op tijd voor de brug om de blauwe golf mee te krijgen, maar er gebeurd niets. Rode licht blijft rood. Naar marifoon oproep blijkt de tijd niet te kloppen die wij hadden gelezen en van de havenmeester kregen. Drie kwartier wachten aan de wachtsteiger en dan krijgen we de blauwe golf. Na ja blauw………beetje blauw zal ik maar zeggen. Bij de stationsbrug Vlissingen duurt het zo lang dat we zelfs maar weer oproepen om dan direct groen te krijgen. We waren de enige in dit “konvooi”,  vergeten?
Middelburg had ik vanmorgen al gebeld en we mogen voor op de wachtsteiger blijven liggen omdat het toch rustig is. Prima plaatsje net voor de brug. Hoor ik opeens mijn naam luid en duidelijk: CEES. Zijn het Otto en Esther die we op Guernsey ontmoet hebben die even waren tanken  met de boot. LOL. We spreken daarna af voor morgen. Vandaag relaxed vieren. Want er komt toch niemand….alweer veel te ver weg voor familie en kennissen. 10 jaar geleden ook al, toen we uit Finland kwamen en 19 oktober in Delfzijl lagen………Middelburg blijft een heel mooi en leuk stadje. ’s Middags even de benen gestrekt en ’s avonds heerlijk sushi gegeten. Afgezakt met een heerlijke whiskey. Prima dagje zo.

Vanwege de storm blijven we een paar dagen hier liggen. Vandaag is shopping dag. Eerst bij Jos Boone (watersportwinkel), maar helaas iets van onze gading kunnen vinden.  Leuke winkeltjes en we steunen de economie goed :-) Alleen wat doen al die mensen hier in de stad? Vooral al die Duitsers?  Oh ja, herfstvakantie. Helemaal niet aan gedacht.  Taartje gegeten met een echte latte. Dat kunnen ze in Frankrijk echt niet. Om 17 uur de Beneteau van Otto en Esther bekeken/bewonderd. Echt een schitterende boot. Dan mee naar hun huis in het centrum, eigenlijk voor de borrel die we nog tegoed hadden omdat ze snel naar Engeland overstaken voor we aan boord konden komen. Maar het werden lekkere biertjes met lekkere hapjes en zo werd het iets later.

Nog een dagje relaxen. Vannacht windkracht  9 tot 10 , ook in de haven! Het ging zo erg tekeer dat ik om 5.30 een paar extra landvasten heb aangebracht. Medelijden met de kolibrie die achter ons lag en nog heftiger tekeer ging. Maar alles o.k. Boekje lezen, rondje lopen.

Dan fokje op en richting Veere. Nog steeds Bft 5-6, goed bezeilbaar en we lopen 5.3 knoopjes op alleen het fokje. Gaaf!
Dan door de sluis het lege Veerse meer op. Fokje gereefd op en we stuiven richting Zandkreeksluis, maar pakken vandaag eerst nog een eilandje. De Spieringplaat, helemaal eenzaam aan een bescheten steiger. Heerlijk! (en daarmee bedoeld de schipper natuurlijk niet de shit op de steiger)

23-10
Om 9 uur verlaten we de steiger en tuffen heel rustig naar de Zandkreeksluis. Daar moeten we even wachten tot de sluis weer open gaat. De wachtsteiger is geen succes, de palen zijn zo slecht dat de landvast erachter vast blijft zitten. Dan maar beetje heen en weer varen. Groen en we worden met nog een paar bootjes geschut. Buiten is het eb. De genua erbij en dan met zicht op de Zeelandbrug varen we richting Krammersluis. Sam vind het wel erg langzaam gaan en dus wordt de gennaker klaar gemaakt. Dat scheelt idd. heel veel. Mooie lap zeil is dat toch. 

We roepen de sluis op, en geven aan dat we 19 meter doorvaarthoogte hebben. De jachtensluis heeft een vast gedeelte van slechts 18 meter max. Dan moet de brug open en die ligt bij de grote sluis. Komt U maar Ellya. Tja, dat duurde dus even langer want eerst werd van de andere kant geschut. Voor die vrachtboten erin en eruit zijn duurt echt heel lang. Die doen dus ook echt heel voorzichtig in de sluis. Licht gaat op groen en we zijn de enigste in de hele sluis. Wel een apart gevoel. Ook hier duurt het schutten extreem lang. 

Maar, we komen eruit. Gennaker op en via de jachtengeul onder een eilandje door naar Dintelsas. Eerst de keersluis door en dan heb je meteen de jachthaven. Daar waren we vorig jaar al een keer en de brasserie had heerlijke nacho’s. Voor de zekerheid even bellen. Helaas, geen plek vrij want er is een hele grote groep gekomen. Dat is nou jammer………Maar onze kipjes van de slager smaken ook overheerlijk.

24-10
Zondag. 9 uur weg omdat er boten omgelegd worden wegens renovatie. Komt prima uit, dan zijn we op tijd in Dordt. Maar, rood bij de keersluis? Oproep leert dat er eerst een suikerbietenboot ons tegemoet komt. O.K. dan even ruim baan maken. 

 

Groen, we varen erdoor en bij de scheidingston roepen we de Volkeraksluis op met onze doorvaarthoogte. Meldt U als U in de voorhaven bent. O.K. doen we. Daar gemeld en we mogen zowat direct doorvaren de sluis in helemaal voorin bakboord gaan liggen. Er komt een vrachtboot ver achter ons te liggen. Dan zien we echt hoe voorzichtig ze de sluis invaren. Het schutten zelf duurt weer best behoorlijk lang.

Maar dan gaat het richting Moerdijkbrug. Genua op, na de bocht motor uit en nog even heerlijk genieten van dit laatste stukje varen. Bij de brug gerekend dat we met 5 - 6 knopen net op tijd bij de spoorbrug Dordrecht aan kunnen komen. Dus gas erop en gang. Gaat prima. Maar het wordt spannend of we het halen. Er is niemand bij de brug, en de brug is ook op enkel rood. Vreemd, de tijd klopt, precies 13.15. Ja toch? Een belletje leert dat deze tijden van het voorjaar dus veranderd zijn. Nu 13. 56. O.K dan gaan we naar de wachtsteiger. Opeens zien we bekende gezichten: Jorrik en Ronan(zoon en kleinzoon) staan op de kade en zwaaien. dat is een echt heel gave verrassing. Ze hebben  op marinetraffic ons ais signaal gevolgd en waren net iedere keer te laat, maar nu mooi op tijd. 

Dan is het zover, de lichten gaan op groen, de brug omhoog en met nog een paar schepen gaan wij erdoor. Dan langzaam naar de Boombrug. Die draait om 14.10. Wij roepen op en de brugwachter zegt: Ik zie U. Prima denk ik, AIS zeker. Vaar ik de ingang in, komt er een jachtje uit en de brug gaat dicht. Meteen weer opgeroepen dat wij de Wijnhaven in willen en net opgeroepen hebben. Oh, dat heb ik verkeerd begrepen zegt de brugwachter. Ik doe zo weer open. Prima, brug open, wij er netjes doorheen en in onze box afgemeerd.
En daar liggen we dus nu.

 

 

Einde van een hele mooie en interessante tocht.

 

 

Nieuwpoort - Vlissingen 18-10-2021

Ook vandaag weer vroeg eruit, laagtij is vroeg, opkomend tij meehebben is wel fijn voor dit laatste stuk waarbij tij een belangrijke rol speelt. Het is nog donker als we een eerste bakje thee/koffie doen en bij de schemering gooien we los om de havengeul weer uit te varen. De hijskranen zijn al aan het werk, we zien de lampjes bewegen. Als we de geul in zijn gevaren komt achter ons de zon op: het is schitterend. De vogeltjes op de drooggevallen stukken van de geul kwetteren, piepen en zijn druk bezig om hun kostjes bij elkaar te scharrelen. Hoe verder de zon opkomt, hoe mooier de kleuren worden. 

 

Buiten de haveningang draaien we de boot in de wind en met 1x een aanpassing gaat het grootzeil omhoog. Even later gaat de genua erbij en dan is het weer mijlen maken.
Als we richting Oostende komen liggen daar vijf boten op een rij met de neuzen naar ons toe. Allemaal op dezelfde afstand. En dan denken we ineens weer aan de schietoefening die bij Nieuwpoort gehouden zou worden, dat lazen we in de blog van de Zeevalk. Vanaf negen uur vanochtend. Het is kwart voor negen, maar die boten voorbij zijn we om negen uur nog niet. Gek, wij dachten dat het schietgebied achter ons zou zijn. We varen nu toch door, het zal niet op de minuut af zijn dat ze beginnen, en zeker niet als er nog een jacht voor hen ligt. Dan doen ze nog maar een extra bak koffie zegt de skipper.
Als het 9 uur is zijn we een paar honderd meter van hen verwijderd. En ineens wordt de ‘formatie’ verbroken. Lachen, het blijken toch vissersbootjes te zijn die elk hun eigen gang gaan. Maar dat was dus niet te zien van verre. Gerustgesteld zeilen we door en heel in de verte zie je de havenhoofden van Zeebrugge al. En achter ons horen we toch af en toe een flinke knal, dus schieten doen ze wel, maar niet bij de bootjes. Dan zien we een boot heel snel onze kant opkomen, de douane! Maar laat ons gewoon met z'n golven achter. Weer geen controle :-)

Het is weer een prachtige wind uit zuid/zuidoost, tegen de 14 knopen met vlagen  tot 17 knopen. Toch gaan we niet meer zo hard als bij Cap Gris Nez, daar giert de stroom zodanig omheen dat je zo 4 knopen mee hebt, hier blijft het beperkt tot een anderhalve knoop.  Het is trouwens voor het eerst echt koud. We vorderen gestaag met gemiddeld zo’n 5,5 a 6 knopen uiteindelijk. Het is iets te langzaam om het hoogtij in Vlissingen te halen. Als timing is ons gegeven: 2 uur voor hoogwater bij Zeebrugge. Dat gaan we niet halen, dus zetten we de motor iets bij, dan gaan we 7,5 tot 8 knopen en zouden we het wel gaan halen.
Die berekening klopt, we hebben nog twee uur over als we Zeebrugge passeren. Ook hier is het rustig in de haven, geen beweging te zien. Iets verder op zee wat vrachtschepen, maar die gaan richting Westerschelde, wij dus ook. Maar waar is nu die gele boei? Oh,daar dus,waar die aalscholvers op zitten :-)

Als we daar de hoek omgaan zie je een grote watervlakte, de droogvallende delen staan ook onder water, wat vergeleken met de waterkaarten een heel ander beeld geeft dan je verwacht. Even goed kijken naar de boeien en kardinalen en doorvaren naar de oversteekplaats. 

Het is redelijk rustig op het water: een zeilbootje voor ons die al oversteekt, een vrachtboot die vanuit de van noord komende geul oversteekt en voor ons langsgaat en nog een die net achter ons langs gaat.
De centrale vind alles wat we doen prima, zolang we het beroepsverkeer maar niet hinderen.
Op de aanbevolen oversteekplaats gaan we bakboord uit en beginnen aan de oversteek. Er komt nog een snelle boot van rijkswaterstaat aanscheuren op de AIS en heel in de verte zichtbaar. Als we de oversteek bijna voltooid hebben gaat hij ruim voorlangs. 

Nog even is er verwarring waar we precies op af moeten sturen, maar dat komt met kaart en plotter erbij toch weer goed. Als we tussen de havenhoofden naar binnen glijden zien we de sluis al liggen. Nog even geduld hebben, dan kunnen we ook de sluis binnen varen en achter de sluis is een klein haventje waar we de Ellya afmeren.

 
Onze buitenlandse tocht/zelfdelivery zit er bijna op.
En wij zijn even helemaal op.
Lekker douchen (genieten van het feit dat je daar zelf de warmte kan regelen, dus heet, en een gewone kraan, geen drukknop)
En die nacht slapen we de klok bijna rond.