Trequier ligt wat verder in het land aan de rivier. We vernamen dat je daar overal in de rivier mag ankeren. Dat leek ons wel wat, zeker vanwege de havengelden hier in Frankrijk. Voor een boldertje of twee aan de steiger waar je een touwtje omheen mag slaan betaal je toch al gauw 3 euro de meter plus toeristenbelasting. En we hebben best wel een lang bootje…
We vertrekken wat eerder dan gepland, want er staat een heerlijk windje en daarmee varen we de tegenstroom wel dood bedacht ik me. Dat eerder vertrekken kwam heel goed uit bleek later op de dag. De tocht op zich was langer dan we normaal vaarden, maar dat kan makkelijk met de Ellya omdat ze gewoon sneller is dan de Sambucca, maar ook als de Danish Rose die we een jaartje gevaren hebben. Grootzeil opgetrokken en genua gezet en de spurt kwam er al snel in. Onderweg haalde ze met gemak de 6 tot 7 knopen, met als toppertje 8,6 knopen bij een wind Bft 3 tot 4. Soms piepte het zonnetje er tussendoor, weinig deining en nauwelijks golven. Dat is echt heerlijk zeilen en met volle teugen genieten.
De afstanden zijn wel groot, dan lijkt het soms dat je nauwelijks vooruit komt. Het verschil om in Friesland na 5 minuten te kijken waar je bent of hier: hier sta je dan stil. Maar we komen mooi op tijd aan bij de riviermonding, had iets vroeger gekund, want er staat al wat stroom tegen. We varen naar binnen en het landschap is prachtig, de rivier breed en de beoogde ankerplaatsen zijn vol bezet met bootjes aan moorings, die niet voor bezoekers bedoeld zijn.
We besluiten toch een stuk de rivier verder op te varen waar nog veel meer plek moet zijn. Het is de toch waard omdat het zo mooi is, maar de ‘zeer geschikte ankerplek’ is bedoeld voor een roeiboot zo te zien. We doen een poging en brengen het anker uit, maar meteen zwaait de boot naar de ondiepte en het is nog lang geen eb. Een tweede poging iets verder eindigt ook al snel: het lijkt of we de grond raken en weer zwaaien we de verkeerde kant op. De plek is een sprookje, maar het ankeren dus niet. We zijn moe, en besluiten dan maar door te varen naar de haven. Daar ploffen we een lege box in die in de vaarrichting ligt, dus peace of cake.
We bevinden ons in een Boreal treffen lijkt het wel. Er liggen er zoveel, van alle maten en soorten wel een. Achteraf horen we dat de Boreal werf iets verderop ligt en veel klanten hun boot daarom hier laten liggen. We kijken onze ogen nog wel uit maar sommige dingen vinden we toch mooier of beter aan de Ellya. En uiteraard ook een paar aan de Boreals.
Degene die voor ons eerst in aanmerking kwam, maar afviel na bezichtiging, haalde het niet bij deze plaatjes. In de ochtend varen we de rivier tijdens de laatste ebstroom uit, Het levert prachtige beelden op. Wegens gebrek aan internet komen die misschien later in beeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten