Ja, ondertussen is het reeds 3e kerstdag.........
Hoogste tijd dit bericht te schrijven :-)
Nadat we heerlijk gedoucht hebben en uitgerust zijn in Vlissingen, varen we de volgende dag door naar Middelburg. Helaas zijn de tijden toch niet correct en moeten we voor de Keersluisbrug een half uur wachten. Dan kunnen we op de motor rustig richting Middelburg.
Bij de Stationsbrug is de Brugwachter even ingeslapen wat best wel lastig is omdat het aardig begint te waaien. Maar gelukkig gaat de brug na 15 minuten toch open en kunnen we langs Jos Boone Middelburg invaren.
We hebben van te voren de havenmeester gebeld en daar het rustig is mogen we een paar dagen aan de meldsteiger blijven liggen. Wat een luxe en heerlijke ligplaats. Opeens hoor ik over het water iemand mijn naam roepen !?! Niemand weet toch dat we hier zijn, of toch wel......... Ja hoor, de "Middelburgers" uit Guernsey hebben net hun boot afgetankt voor de winter. Mooi is dat. Meteen even buurten en afgesproken voor de volgende dag. Middelburg blijft een hele mooie en supergezellige stad. We gaan lekker shoppen, genieten van een "Vliegende Hollander en 's avonds mijn verjaardagsdiner bij de sushitent, heerlijk"
Het gaat flink stormen, dus we zijn echt blij dat we beschut liggen. Beetje boekjes lezen en ronddolen door Middelburg. 's Middags eerst de boot van Otto en Esther bewonderd, echt schitterend en daarna uitgenodigd bij hun thuis. Gezellig en zeer lekker. Mooi elkaar zo weer tegen te komen.
's Nachts ga ik er toch even uit om een paar lijnen extra uit te brengen. Het is zelfs hier zo'n 8-9 bft. Ik heb medelijden met het kleine bootje achter ons, die liggen echt schuin....
Na een paar dagen is de wind afgezakt tot 6bft. Nog even lekker douchen en dan op het fokje naar Veere. Zelfs alleen op het fokje lopen we nog 5 knopen. Bij de sluis even wachten en dan het Veerse meer op. Fokje op en gaan. Maar niet helemaal uitgerold want het waait idd. pittig. Vreemd genoeg zijn we ook de enigste :-)
We varen door tot een mooi eilandje en zien dan dat de eerste steiger gerepareerd word. Midzwaard is reeds omhoog, de dieptemeter aan en langzaam gaan we naar de andere steiger. Spannend, maar gelukkig staat er zo'n 1.30, genoeg voor onze 1.05 m Heerlijk zo'n variabele diepgang!
De wind is ondertussen zowat helemaal gaan liggen. Heel relaxed. Paarden aan de oever. Een vrachtvaarder die zand brengt. Heel rustig zakken we af naar de Zandkreeksluis om daar de Oosterschelde op te gaan. De sluisdeuren gaan net dicht als we aankomen. We willen aan de wachtsteiger aanleggen, maar de palen zijn zo verrot dat de tros blijft haken, we blijven ronddobberen. Als het licht weer op groen gaat kunnen we mooi bakboord aanmeren. Op naar zout. Het is laagwater, goed getimed zodat we stroom mee hebben richting de Krammersluizen. Heerlijk weer even op zout te zijn. De gennaker wordt uitgerold en het is weer genieten. De Zeelandbrug laten we bakboord liggen. Dan komt een vrachtvaarder stuurboord aanvaren. Mooi van de AIS is dat je op naam kunt oproepen. We vragen of we koers kunnen bij behouden en hij antwoord dat het goed komt. Toch een veilig gevoel, want doordat hun stuurboord uitgaan lijkt het of ze over je heen varen. Hij gaat dus rechts voorbij en wij sturen direct daarna omhoog om voor de volgende vrachtvaarder rechts in de geul te zitten. Het blijft opletten geblazen.
Tja, daar wij een doorvaarthoogte van zo'n 19 meter hebben, kunnen we niet door de jachtensluis; het vaste gedeelte is max 18m. We roepen de sluis op en moeten ons weer melden als we voor de sluis liggen. O.K. Dan horen we dat er eerst nog twee vrachtvaarders inkomen voor de deuren opengaan. Het duurt heel lang en bij het uitvaren zien we waarom, het gaat tergend langzaam eruit want ze passen maar net in de sluis.
We mogen erin! YEAH, hele sluis voor ons alleen. Ongelooflijk.
We besluiten door te varen naar Dintelsas. Een mooie haven waar we al eens waren. Ook goed te doen in het donker, want het wordt zo langzaamaan al wat later. Wel weer een hele mooie zonsondergang.
Navigatielichten aan en dan door het kleine keersluisje en gewoon een kopsteiger genomen omdat het makkelijk is. De havenmeester blijkt nog op de boot aanwezig en we mogen blijven liggen als we voor 9 uur weg zijn want dan wordt er precies daar gewerkt. Prima. We willen nog een keer heerlijk nacho's eten in het restaurant ernaast. Maar helaas, helemaal volgeboekt. Volgende keer beter.
Zondagochtend 's morgens 8.45 motor aan en...........wachten omdat de keersluis op rood staat! Roep ik op om groen te krijgen, komt er een bietenboot uit :-)
Daarna krijgen wij groen en gaan naar de Volkeraksluizen. Ook hier moeten we de beroepssluis nemen. Maar het is rustig, krijgen meteen groen en moeten helemaal doorvaren want er komt een vrachtboot bij. Prima. Dan zien we ook hoe langzaam en voorzichtig ze binnenvaren met een handbreed ruimte.
Dan komen we op het Hollandsdiep, Willemstad laten we liggen en we hijsen de zeilen.
We beseffen dat dit echt het laatste stuk van deze reis is. We genieten nog even om de motor uit te laten.
Dan zien we de Moerdijkbrug; daar kunnen we zowiezo niet onderdoor en gaan omhoog de Dordtse Kil op. Daar gaat de motor bij. Precies op tijd komen we bij de spoorbrug uit. Maar, de lichten nog op rood en geen andere boten. Vreemd toch? Na een telefoontje blijkt dat in het voorjaar de tijden zijn veranderd. Tja, dat hebben we niet geweten. Gelukkig maar 30 minuten wachttijd. En dan worden we gebeld: OMA! We zien U. Staat Jorrik(Sams zoon) met de oudste op de kade om ons te verwelkomen. Machtig mooi is dat!
We blijven even aan de wachtsteiger liggen en dan gaat de spoorbrug open en toekeren we langzaam naar de Wijnhaven. Ik roep de Boombrug op en krijg te horen dat hij ons ziet en open gaat. Prima, de brug gaat open, ik draai in, er komt een boot tegemoet. En de brug gaat weer dicht!!!!! Meteen de brugwachter opgeroepen. Oh sorry, foutje. U moet even wachten dan ga ik zo weer open. Pfftt, gelukkig is het zondag en is er weinig vrachtvaart. Maar daar liggen te wachten op de splitsing van de Noord is niet ideaal.
Dan gaat de brug voor ons open en kunnen we kijken of we in onze box passen.
Stootwillen uit, een paar helpende handen en we passen precies. Welkom in Dordt.
25 Oktober 2021, einde van een hele mooie eerste reis met de Ellya :-)
