Toch heel mooi dat we naar Guernsey zijn gegaan. De weersverwachtingen komen namelijk uit: storm variërend van bft 8 - 11 is voorspeld. Als je aankomt op Guernsey moet je eerst aan de quarantaine steiger, maar is de testuitslag negatief dan mag je de haven in en in de Victoriahaven liggen we redelijk beschut. Alleen met hoogwater zet er een deining door die niet echt comfortabel is.
We komen op zondag aan en het ziet er naar uit dat we woensdag of vrijdag verder kunnen. Dus eerst het eiland bekijken. Woensdag blijkt toch stormachtig te zijn, net als donderdag en vrijdag. Op zaterdag is 8 - 11 Bft. voorspeld, gevolgd door zondag een 7- 8. We blijven dus liggen.
Met de ergste wind zaterdag zijn we ook aan boord gebleven. Alle landvasten gedubbeld met een paar rubbers ertussen. Ieder uur tussen de regenbuien door een checkrondje om de boot. Stootwil beter hangen, een landvast strakker trekken enz. gewoon om te zien dat alles o.k. is. Een flinke swell komt over de sil en we blijven deinen en slingeren. Voor het eerst wordt ik zeeziek lijkt het, zeeziek in de haven. Het moet niet gekker worden. Of toch iets verkeerds gegeten.
Verder lekker boekjes lezen, potje schaken en wordfeud spelen.
Mooi is dat hier ook nog twee andere Nederlandse zeilboten liggen. Een avondje bezoek van Otto en Esther is heel welkom en geeft wat afwisseling. Altijd weer gezellig even bij te praten.
We nemen de Puffin buspas en verkennen het eiland een paar keer. Eerst naar de andere kant, mooie ruige klif/rotspartijen. Ook een paar typische touristische “dingetjes” zoals The little Chapel. Echt een mini kapel, schitterend met stukjes keramiek en schelpen gedecoreerd.
We nemen de veerboot naar Herm en wandelen het eiland rond. Van de westkant zien we Esther en Otto met de Roakeldais uitvaren voor hun overtocht naar Falmouth. Ik benijd ze helemaal niet vanwege de harde windvlagen en golven aan de hoge kant.
Op Herm aan de ene kant rotsen, daarna een mooi zandstrand en opeens een paar zeehonden dichtbij in het water. Hoe gaaf is dat! We slenteren een aantal kilometers over het strand en klauteren over de rotsen waar die onze tocht versperren. Aan de oostkant zit de surfkiosk, die heeft z’n laatste dag, gelukkig is er nog hotchoc en sandwich. We vervolgen via 'the cliffpath'. Inderdaad over de klif, heel stijl naar beneden kijkend, schitterend mooi, hier en daar heel smal en stijl, dan weer een stukje vlak. Fenomenale uitzichten zowel op de klif als op het omringende landschap.
In het souvenierwinkeltje kijken we rond, kopen wat en sluiten af met een biertje. Dan naar de veerboot, blijkt vanwege de waterstand dat er twee aanlegsteigers zijn, dat was ons niet verteld, gelukkig nog op tijd bij de andere aanlegplaats, want het is de laatste veerboot die dag.
Net weggevaren komen er nog twee jongens aanlopen, die iets te lang in de biergarten zaten. De veerboot draait om en laat ze netjes aan boord komen. We genieten van het tochtje over het water met zo’n 1100 pk. En vinden het een wijs besluit zelf nog niet weg te varen met de Ellya. Waren in de ochtend de dwarsgolven beslist onprettig, in de middag met windkracht 7 zijn ze ‘spetterend’ groot: een gedeelte van de passagiers bovenop de boot is drijfnat na een overwaaiende golf, wij ook wel iets. Maar mooi om te zien.
Een paar dagen later komen de betere weervensters dichterbij. Eerst lijkt het erop dat we maandag kunnen gaan, maar dan zien we toch weer een 7 bft erbij, liever niet en vervolgens blijkt het betere weervenster steeds krapper te worden en uiteindelijk te verdwijnen.
Dan woensdag de 6e in het oog houden. We maken de planning. Noteren getijden, stromingen, waypoints enz. m.a.w. we willen zo min mogelijk aan het toeval overlaten en gewoon extra goed voorbereid zijn want we gaan door de Little Russel en daarna door de Alderney race. Twee eerder beruchte als beroemde vaarwaters. Je moet op het juiste moment er zijn en zeker niet met stroom tegen wind vanwege de stijle golven. Daarbij is stroom mee heel belangrijk bij ca. 5 - 7 knopen stroomsnelheid.
Tja, dan kunnen we mooi maandag nog even naar Sark met de andere veerboot. Want, wanneer kom je hier weer?
Die kans nemen we waar en Sam heeft geluk dat er nog een elektrische fiets over is, dus samen het eiland over gefietst, want na de 12 km wandelen op Herm willen de benen echt niet op Sark: waar iedereen al lang en breed over het eiland is uitgezwermd ploeter ik de hill to the village nog op. De uitzichten zijn grandioos en vooral het smalle pad naar Little Sark is een hele belevenis. Vervolgens nog de oudste werkende kleine haven bekeken en even het keienstrandje opgegaan, waar je alleen komt door een soort tunnel in de klif: goed oppassen voor vallende stenen die er duidelijk regelmatig zijn. Maar heel bijzonder om te zien dit stukje Sark.
En als meest bijzonder op Sark: de eiland ambulance
Dinsdag letterlijk schoonschip maken. Stofzuigen, dweilen, was draaien, vuilnis weg, motor nakijken enz. En een paar raampjes met wat extra kit voorzien want bij de grote buien kwamen er toch een paar druppels naar binnen. Maar ja, dat kennen we en gelukkig niet zo erg als bij de Sambucca na een hele hete zomer………….En natuurlijk stukje website bijwerken.
De dag afsluiten met een diner bij de Slaugtherhouse is beslist niet verkeerd. En daarna nog een hele gezellige avond bezoek van Sander en Marjolaine van de Maris. Het werd best een latertje, gevolgd door de ochtendkoffie/thee op de Maris. Ook daar weer wat langer blijven hangen, maar rond 13u toch maar eens richting Ellya, want we willen een en ander voorbereiden voor de tocht naar Cherbourg.
Dat wordt een latertje, het tij en stroomrichting zorgt er voor dat we pas rond 16 uur kunnen vertrekken. Het is ongeveer 40 mijl, en we zijn geen vliegende Hollander, dus in het donker om Cap le Hague heen. Met zijn harde stromingen van 5 tot 7 knopen. Mag ik dat een beetje spannend vinden?
Bij wind tegen stroom, of wind tegen golven wil je daar helemaal niet zijn: draaikolken, ‘overfalls’ en gierende stroom. Het blijft ons in principe bespaard, maar het is een ongemoedelijk stuk vaarwater. Wij hebben wind mee, golven mee en stroom mee, dus op zich de beste omstandigheden.
Oh ja, op zaterdag konden we ondanks de barre weersomstandigheden toch terecht in de corona testtent bij de haven, hoewel ik op vrijdagavond een mail kreeg dat we niet door de driv- in hoefden maar weer op een andere locatie verwacht werden. Cees krijgt niets. We gaan naar de tent, daar trekt men de schouders op en mogen we weer een zelftest-pcr doen en vult men de tracker weer in. Net als van de eerste test krijgen we tot op heden geen uitslag. Want daarvoor weten ze ons niet te bereiken. Als Cees daar een mail over stuurt, dan krijgen we een 'sorry' en een telefoonnummer wat we zouden kunnen bellen. Mwah...wie weet doen we dat nog wel. Als we thuis zijn of zo 😏😇
Skipper is aan het voorbereiden en ik maak dit nog even af. Het is zelfs warm aan het worden.
Recht zo die gaat skipper…oh nee, we liggen nog even te wachten op het goede tijdstip.
Nou je moet geen haast hebben op zo'n trip lees ik al!
BeantwoordenVerwijderenEn al dag geklaag over onze overheid...het loopt daar helemaal voor geen meter!
Groeten!
George