Vanaf de isolatiesteiger begint de poppenkast omtrent de corona ellende.
Waar we thuis alles voorbereid hadden, moesten we op Jersey opnieuw de (verplichte) traveltracker van Guernsey bijwerken en gedeeltelijk opnieuw invoeren. Die van Jersey gebruiken ze niet. Ander government. Talloze documenten waren thuis al bijgevoegd en dat bleek maar goed ook: internet is in deze regionen waardeloos, 4G werkt bij mij niet, bij Cees wel, maar die heeft niet zoveel Mb om een en ander bij te werken. Uiteindelijk zit alles weer in de traveltracker en we worden door de havenmeester verordonneert om ons om 16.00 uur in de Covid test tent bovenaan de steiger te melden.
Daar melden we ons dus in de veronderstelling dat daar een stokje door neus/keel gaat en klaar. WRONG!
Eerst moeten we op onze mobieltjes de traveltracker openen. Helaas dat gaat dus niet; geen internet. Dan hebben zij internet, dus daarop inloggen. Vervolgens inloggen op de traveltracker. Dan is er een kwartier voorbij. Dan gaan zij jouw telefoon overnemen en gaan alle pagina’s van die traveltracker nogmaals doornemen, paspoorten, documenten…alles. Dan is er weer een kwartier voorbij. Dan is het goed en moeten we 50 pond betalen. Voor ons tweeën denken wij: WRONG!
Ieder mag 50 pond betalen, dat staat niet op de website van Guernsey. Want je betaald meteen voor de volgende test die over 7 dagen afgenomen moet worden. Ook al heb je in Jersey een nog geldige negatieve test, alles moet hier opnieuw: dit is Guernsey zegt de heer. En als wij morgen weg willen? Dan moet je een afspraak maken voor een vervroegde 7 dagen test. We zijn flabbergasted. Wat doen ze als we gewoon weggaan, haven uit? Ons achterna zitten? De man geeft geen antwoord.
We hebben geen 100 engelse, jersey of guernsey ponden dus willen betalen met bankkaart. Dat mag niet. Cash trouwens ook niet. Het moet een creditcard zijn want ze kunnen geen letters invoeren op hun apparaat! We raken steeds meer de goede zin kwijt. Cees zijn credit card werkt, maar hij krijgt een nederlandse bevestiging dat er betaald is met die kaart, nu raakt de man over de toeren: het moet een leesbare bevestiging voor hem zijn en anders moet hij opnieuw betalen.
Schipper overload…..die wordt pissig.
De man haakt af, haalt zijn chef erbij.
Die begint met mijn foon en aan het eind mag ik betalen met creditcard. Over mijn schouder kijkt hij mee. Hoezo privacy. Het gaat goed tot ze mijn 3D secure code willen hebben. Shit, die weet ik niet. Dan is de poppenkast helemaal aan het dansen.
Ik zoek het op, daar heb ik iets voor, en na vijf minuten denk ik het gevonden te hebben: invoeren en helaas, klopt niet. Nog een poging wil er echt niet meer in slagen. Dan maar het circuit in van ‘uw wachtwoord vergeten?’ en ik denk dat daar een hele ellende achteraan gaat komen. Niet dus. Ik krijg een code toegezonden en daarmee rond ik de betaling af. Geen creditcard: kom je niet tot betalen, moet je iemand zoeken die voor je betaald. Gekker moet het niet worden.
Dan weer terug naar Cees zijn betaling, de oudere man gelooft hem wel dat de nederlandse tekst een betalingsbewijs bevat en eindelijk mogen we voorbij het poortje.
We zijn inmiddels een anderhalf uur verder.
Kijk, dan denk je hèhè, ze stoppen een stok in je neus en klaar. Niet dus. Zij openen een plasticje wat een stokje bevat, die mag je er zelf uithalen. Vervolgens moet je die zelf voor een spiegel door je strot duwen en vervolgens in beide neusgaten rondzwieren. Dan mag je die in een buisje steken wat zij vasthouden en zij breken dan het stokje er af. Dopje er op en klaar.
En nu wachten op de uitslag, die krijg je via een sms of via de mail. Of niet dus .......
In totaal heeft het twee uur geduurd.
Kun je voorstellen: als de ferry aankomt moet iedereen die op land wil deze poppenkast door.
De andere Nederlanders op de steiger wachten daar al een ruime 36 uur op, maar krijgen niets. De verderop liggende medezeilers idem. Maar die kregen een telefoonnummer, dat belden ze en bleek dat ze niet te bereiken waren maar al lang een negatieve uitslag hadden. Zo ook de Nederlanders achter ons, die dat telefoonnummer ook kregen van die medezeilers en zich met een negatief via de telefoon ook mochten melden in de tent.
Afijn, wij na 24 uur ook maar gebeld via het ook weer gekregen telefoonnummer met hetzelfde resultaat. Dan meld je je bij de tent, ze checken niets, geloven je op je woord en dan krijg je een polsbandje voor de mensen aan boord en een sticker voor de boot, dat je niet meer in quarantaine hoeft en eindelijk de haven in mag. Dat kan alleen rondom hoog water en dan is het stikdonker.
We bedanken er voor en wachten tot de volgende ochtend hoog water. Achteraf had dat misschien niet gehoeven, wij dachten de haven ligt vol, maar buiten de twee Nederlanders ligt er nauwelijks een schip. Vrije keuze dus.
Waar je in een resort bij dat polsbandje eten en drinken kan krijgen zoveel je wilt, zonder bij te betalen, is dat hier op Guernsey trouwens heel anders: eten en drinken zijn duur en zitten niet inbegrepen in de polsbandjes. Die moet je dragen zolang je aan de quarantaine steiger ligt, anders mag je absoluut niet op land.
De sms of mail moeten we inmiddels 6 dagen verder nog krijgen. Maar ze weten je wel te vinden hoor, op dag 4 een telefoontje of we nog gezond zijn. En dezelfde middag een mail dat ze alvast een 7 daagse test ingeboekt hebben op een drive in locatie op een andere pier; beetje lastig met onze boot! En je mag er alleen met je auto naar toe. Als je geen auto hebt dan zijn er wel taxi’s die je daar heen willen vervoeren.
Hebben die lui een gaatje in hun hoofd? We liggen naast die Covid test tent, dan zou ik een taxi moeten nemen naar een onbekend oord ergens?
Ik mail terug. Dat ik in Jersey al negatief was. Bij aankomst ook negatief was. Twee keer een spuit er in heb. En dat ik dus weiger een taxi te nemen om weer een test te ondergaan. Dat dat heel milieu belastend is. En hier een tent naast me staat waar testen afgenomen worden.
Cees blijkt ook een mail te hebben, maar die moet op een andere datum. Ook die mailt terug. En die is nog iets vriendelijker dan ik (Grins grins)
Gistermiddag kregen we dus een mailtje dat we morgen beiden tussen 9 en 11 in de testtent naast de haven terecht kunnen.
En daar komt die beruchte traveltracker weer om de hoek kijken.
Ik zal maar zorgen dat mijn mobiel opgeladen is. Want daar ging het vorige keer ook nog bijna mis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten