Helgoland - Eider - Greetsiel - Delfzijl september 2023

 Helgoland - Eider - Greetsiel - Delfzijl


Eerst even tanken, zonder btw is dat best interessant, ook met maar slechts zo’n 200 liters. We varen de haven uit en buiten staan best wel golven. Dan om naar de andere haven waar het tankstation is. De Engelsen die naast ons lagen, liggen nog steeds te wachten en draaien rondje want een groot jacht is aan het tanken, denk slordige 1000 liters…… ff wachten……..
Dan gaat het jacht weg, de Engelsen in hoek en wij ervoor. Inderdaad 200 liter is prima, niet tot de rand vol. En we zijn een zeilboot hé. ;-)

Betalen en wegvaren is het devies. Grootzeil meteen buiten de haven gezet (blijft lastig in de golfslag om de zeillatten voorbij de lazyjacks te krijgen) en op richting de Eider. Eerste stuk best wel onrustig. Daarna beter te doen, maar zeer hard aan de wind, dus motorzeilen, ook omdat we met het tij rekening moeten houden: de Eider is gedeeltelijk een getijdenrivier. En de aanloop heeft ook nog een zandbank ervoor liggen. Goed timen en geen harde wind hebben is heel belangrijk. Het gaat prima. Het is heel mooi varen tussen de zandbanken links en rechts. In de laatste bocht roep ik de sluis van het Eidersprerrwerk op. Meteen antwoord: we gaan direct op groen voor U Herr. Dat is mooi, en als we aankomen staat de sluis open, de brug omhoog en de lichten op groen. Even vastmaken en dan kunnen we ook meteen verder. 

 

We varen rustig verder tot Tönning,  zien zelfs zeehonden op de kant liggen. Bij de haveningang dwarsstroom op de invaart en goed rechts houden want links is erg ondiep volgens de gids. Ook staat er een bord op de kant met deze info! We komen er goed in en varen door tot we het einde zien en hebben geluk, er is plaats aan de drijfsteiger. Prima plekje, vastmaken en het dorp verkennen. Meteen paar boodschappen doen. Want verderop is er pas bij Söderstapel weer een supermarkt. We blijven een nachtje extra liggen. Even lekker rust, geen golven, piepen en kraken, buren die over het dek lopen. Gewoon lekker doorslapen. Zijn we even best wel aan toe.
Snurk, snurk, snurk……..

De bruggen hier hebben geen VHF, wel een telefoonnummer. De volgende brug is direct na de havenuitgang, dus die bel ik op terwijl wij nog in de haven liggen en vraag hoe het werkt als wij er zo aankomen. Oh, dan zie ik U verschijnen en ga meteen open voor U. Dat is mooi om te horen. En blijkt bij alle bruggen en sluizen zo te functioneren. Echt fantastisch. En ja hoor, we draaien de Eider op en de brug lichten geven aan dat ze er klaar voor zijn. Slagbomen gaan dicht, brug open en wij kunnen zo doorvaren. Top! Helaas erg weinig wind, genua bij en beetje motor. Maar wel heel mooi hier om er met 3 knoopjes doorheen te varen. Zien zelfs een zeearend op het land zitten! Lekker genieten zo. De spoorbrug bel ik om te vragen of ze over 20 minuten eventueel  een  opening hebben, dat wordt 11.42 dan, eerst moet er nog een trein door. O.k. ook goed. Met 2 knopen stroom op de kont is het lekker als je niet voor de brug hoeft te wachten en mede door de plotter kun je het aardig timen. Maar, geen trein om 11.42. Geen belletje terug dus ik bel om 11.50 en vraag naar onze toegezegde opening? Entschuldige, Zug hat 6 minuten Verspätung.  Duidelijk, daar kan geen planning tegenop. Trein passeert en even later gaat de draaibrug draaien. Het lijkt wel slow motion, zooooo langzaam heb ik ze nog niet ontmoet. Maar we kunnen weer verder.  

 

 Daar de volgende jachthaven een beetje klein is, heb ik voor de zekerheid gebeld of er plek is. Geen probleem, ook niet onze maat van 14 x 4.50 . We gaan door de sluis en varen eerst de haveningang voorbij. Niet gezien,  door bomen verstopte ingang. We draaien om en vinden het “gat” , paar overhangende bomen krijgen contact met de zalingen, een paar extra bladeren landen aan dek en dan zijn we in de haven. Maar……..de boxen lijken te klein, alleen voor op de kop is er evt. Een plek tussen twee oude verrotte palen. Het is zowat windstil, dus ja, we gaan ervoor. Puntje tegen de kopsteiger, achterkant bakboord tegen de paal. We maken vast en zetten een extra lijn op de Bavaria die in de box ernaast ligt. Op zich prima plaatsje. Dit stadje (Friedrichstadt) wordt ook wel het “Hollanderdorp” genoemd omdat het gebouwd is door gevluchte Hollanders. En inderdaad, het is net Elburg. Klein, Hollands, gemoedelijk. Maar als ik in de “Hollandsche shop/cafe” naar bitterballen vraag begrijpen ze me niet; dat is nou best wel heel erg jammer!!!!! 

We houden het bij ijs en daarna een biertje voordat we terug gaan naar de boot. Daar blijkt dat we prima liggen en het havengeld slechts 15 euro bedraagt. Kijk, daar kunnen we mee leven. ’s Avonds nog een klein testrondje met de bijboot gedaan. Bevalt prima .
De volgende dag weer de sluis door en door die “Klappbrücke”. Na de sluis heet het de gereguleerde Eider, geen getijde meer, maar we zien een afgebroken staak over het hoofd en de dieptemeter loopt terug naar 1.00m. Hé? Ik sla meteen vol achteruit en ga stukje terug. Sam zegt wat doe jij nou? Ik zeg iets klopt hier niet. Blijkt een afgebroken staat vervangen te zijn door een bezemsteel. O.K. dus die links laten liggen en verderop de bocht door. Dit is dus de juiste route . Pfftttttt, surprises; never a dull moment. 

Onderweg passeren we meerdere kleine havens, maar alleen geschikt voor motorbootjes. We denken erover om gewoon voor anker te gaan liggen als we Söderstapel naderen en zien dat daar de gastensteiger vrij is en groot genoeg voor ons. Een klein motorbootje gaat een stukje terug en neemt ons lijntje aan. De buurman is wat ouder en later in gesprek blijkt dat hij 90 is, bij van de Stadt bootbouwer gewerkt heeft, alleen is, nog steeds graag vaart en nu een rondje Hamburg, Eider, Hamburg doet. Mooi om te horen en zien.
We gaan het dorp in, lopen een rondje om de kerk en doen boodschappen in de supermarkt.
De volgende ochtend om 8 uur gaat onze buurman er reeds vandoor, ja eind lange Strecke heute! Also, gute Fahrt.
Wij gaan richting einde Eider. Net na de brug is nog een mooie jachthaven, we meren af en besluiten morgen het NOK op te gaan. Bakboord of stuurboord uit?
Denemarken lokt zeer. Maar het weer is de komende dagen ook heel gunstig om de Elbe af te zakken. We hebben reeds een mooie tocht via Helgoland en Eider gehad en besluiten dat we richting Nederland gaan, maar heel rustig aan doen. 

Om 7 uur nevels over het water, heel mooi gezicht. Het is nog slechts 3 km varen, we naderen de laatste sluis. De lichten staan reeds op groen en een echte sluiswachter, heerlijk. Ik kom in gesprek en zeg hoe mooi ik de sluis vind met de oude tandwielen en zo. En zegt de sluiswachter dat ze gelukkig hier niet konden automatiseren omdat hier nog geen glasvezel ligt. Houden zo vinden zowel de sluiswachter als wij ook. Na betaling van 18 euro voor die Teilstrecke, varen wij naar Brunsbüttel. 

 

Weinig bijzonders te melden. Geen gigagrote zeeschepen, wel een paar grotere. En aan het eind halen we een paar jachten in waarvan een op sleeptouw.  Als ik op vhf13 de sluis oproep krijg ik te horen dat er 55 minuten wachttijd is. Ja, geen uur, maar 55 minuten, dat is Deutsche Grundlichkeit ten top.
Als er dan uit de middelste sluis een groot zeeschip uitvaart, en er geen schip is om in te varen, roep ik de sluis op en vraag of wij er dan niet in kunnen? Ja hoor, U kunt opvaren. Dat is mooi, ik vaar naar de middelste sluis, de lichten staan nog op rood, maar ga ervan uit dat die zo wel op groen(wit) zullen gaan. De sluismeester heeft immers zijn ok gegeven. Dan brult hij door de marifoon: Anhalten und umdrehen Sie dürfen hier nicht reinfahren!!!! Ik antwoord dat hij mij net zelf de opdracht gegeven heeft. Nein, nicht diese sluis, die kleine sluis! Op de sluismuur ook direct een mannetje met zwaaiende armen dat ik moet omdraaien. O.K. Dan niet, en voor de rode lichten daarin ik om en vaar naar de jachtensluis. Wat bleek : daar gingen de lichten net op invaren toen ik naar de middelste sluis voer, maar kon dat ook niet zien en de sluismeester heeft niet gezegd dat de jachtensluis  meteen openging ipv. een uur later. Klein communicatie probleempje dus. We varen als eerste de sluis in, Sam moet op de drijvende vlonders afstappen, altijd super lastig, En we maken aan de bolders op de muur vast en helpen daarna de boot die gesleept wordt af te meren.
Ik heb nog gebeld met de buiten haven (Alte haven) of er plaats is, die zou er zijn, maar daar we zo vroeg zijn besluiten we toch naar Cuxhaven door te varen. Weliswaar met wat stroom tegen, maar dan bij Cux niet de giga dwarsstroom. Gaat prima,  de beruchte muur laten we stuurboord liggen en de ingang blijkt best ruim te zijn, achterin is plaats voor grotere jachten, maar helaas, er hangt een bezet bordje. Dan maar aan de eindsteiger. Bij de havenmeester aangekomen blijkt dat hij dit te krap vindt voor het grote jacht wat nog binnenkomen moet en moeten wij omvaren naar E14. Als wij op de steiger naar de boot terug lopen, komt hij ons achterop gefietst en zegt dat we ook gewoon op de gehandicapte plek mogen liggen. Supergoed, een paar meter achteruit, om de vingerpier en we liggen. Tijd om af te rekenen (38€) en steigerbier. Dat sluiten we deze keer zelfs af met Galowayworst en Pommes. Want morgen is het extra vroeg op: 3.30 uur
3 uur op, stikke donker, maar het tij roept. Snelle thee en koffie. Alles aangezet en gaan. De haven is goed verlicht, maar het is nieuwe maan en buiten is het echt stikdonker. Daarvoor een schitterende sterrenhemel. De boeien zijn goed te zien en de plotter is een heel mooi extra hulpmiddel. Vooral als er lichten zijn die je niet kunt definiëren. Blijken het bv. de toplichten van de zeeschepen te zijn. Nog ver weg, maar lijken heel dichtbij. En het Überwachungsschiff, buiten de geul, dus waar wij varen, met alle normale lichten ook aan. Heel verwarrend en verblindend.. Om 6 uur begint het te schemeren en om 7 uur is de  echte zonsopkomst. Die komt ook als een schijf omhoog, blijft heel mooi gezicht. We zetten zeilen bij en op groot en genua stuiven wij de Elbe af. Heerlijk, motor uit en gaan. Op de de Jade en Weser hebben wij geen last van vrachtschepen en kunnen zonder problemen passeren. Wat nu? Aan een kant is het mooi geweest en lokt Wangerooge, aan de andere kant zeilt het lekker door en is er morgen weinig wind. We gaan toch voor Wangerooge, zeilen naar beneden en Sam rekent nog een keer de diepte van de geul na. We zijn een uur te vroeg het wordt erg krap. Ik heb gister de gennaker al aangeslagen en spontaan besluiten wij verder te gaan. Gennaker uit, geen golven en met bft 2-3, zonnetje erbij,  gaan we het eerste stuk tegen stroom zo’n 3 knoopjes. Relaxster kan zowat niet. Dan krijgen we stroom mee, snelheid loopt op tot 6 knopen en we varen door tot Norderney. 

Bij het Doventief rollen we de gennaker weer in, want tegen zon is het moeilijk de boeien te vinden. Het gaat prima, en we vinden zelfs nog een mooi vrij plekje aan de andere kant van haven met Zweedse buren. Einde van een schitterend zeildagje. En de buren komen ’s avonds nog even op bezoek. Gezellig en zeker voor hun informatief want ze willen via de staande mastenroute verder zuid varen. Een paar lekkere verwaaidagen met fietstocht naar de vuurtoren, lepelaarkolonie, Griek en ijscafe………….

 

Als de wind echt is gaan liggen varen we om 12.30 naar de sluis. Eerst komt er een kotter naar binnen, dan kunnen wij naar buiten. Het eerste wantij het Ley is vanaf 13.55 voor ons diep genoeg. Perfecte timing en kort na de sluis kunnen wij bakboord uit de prikken volgen. Dan door naar het Oosterom. Donkere luchten om ons heen. De boeien moet je af en toe goed zoeken want die liggen best wel ver uit elkaar. Laatste stuk is over de droogvallende plaat, maar hier staat nu sowieso genoeg water. Dan zitten we in een nevengeul van de Eems. De Fremantle Highway (uitgebrande schip noord van de eilanden) wordt net uit de Eemshaven gesleept, wij gaan richting Delfzijl, 6 knoopjes COG. We blijven net buiten de hoofdgeul varen, net zoals een paar vissers. Net als we willen oversteken zie een streep op de plotter verschijnen en de AIS zegt ruim 30 knopen snelheid. DE snelle veerboot naar Borkum komt eraan, ff wachten. Als die voorbij is, zie ik de Küstenwache in de verte aankomen, eerst maar even naar de overkant. Maar ze varen voorbij, weer geen controle, wel zo fijn want de echte bui begint nu ! De stroom is ondertussen beetje tegen, dus gaan we toch Delfzijl in. Altijd weer een lang stuk naar de haven. De lange steiger is ligt vol, dus dan maar op het kopstuk, steken een beetje uit en voor de zekerheid zetten we de oranje bal erop. Sam heeft ondertussen reeds het eten klaar. Welkom back to Holland!