Trondheim - Rørvik -
Juni 2024
Crewwissel: Rutger is vrijdag ingevlogen en Sam vliegt zaterdag voor een paar weekjes naar huis om wat dingen te regelen en de kleinkinderen weer even te zien en knuffelen. Maar eerst genieten we nog van Sam’s overheerlijke zelfgemaakte sushi!!!!!
Het treinstation van Skansen is op 10 minuten loopafstand van de haven en we begeleiden Sam naar de trein. Die komt precies op tijd, en we wuiven Sam uit. Doen nog een paar boodschappen, tanken en varen de Trondheimfjord weer uit. Even later kunnen we de genua bijzetten en later om de hoek gaat zelfs het grootzeil omhoog. Heerlijk zeilend naar het volgende eiland: Storfosna
Even goed kijken bij het invaren want staken en stenen en dan is heel mooi de hele kopsteiger vrij voor ons. Supergoed 1e tochtje met de “nieuwe matroos”. En op de avondwandeling worden we beloond met een paar hertjes.
Vanwege het weerbericht (Storm, bft 10) besluiten we iets grotere dagtochten te maken om uiterlijk dinsdag in Rørvik te zijn. Eerste stuk tegen de wind in op de motor en dan kunnen we heerlijk met aflandige wind zeilen. Geen golven en bft 5, heerlijk. We zien een hele mooie natuurlijke baai/haven van Asen op de app en gaan daar naar binnen. De steiger is vrij en de vuurtoren op loopafstand. We liggen schitterend beschut zo tussen de rotsen. Het is rustig en ik laat de drone even opstijgen om dit vast te leggen. Zo mooi weer dit alles.
Ik laat Rutger een paar leuke havens uitzoeken en we gaan richting Vik. Het mooie weer slaat ‘s middags om. Donkere wolken om ons heen. Zeil naar beneden, windvlagen van 30 knopen. We besluiten de baai van de andere kant in te varen, dat biedt ons iets meer ruimte tussen de rotsen. Buiten de haven is een loswal voor de werkschepen, ik besluit daar eerst maar vast te maken en dan in de haven te kijken of er genoeg ruimte is en plaats want het waait nog steeds best wel flink. Een kleine steiger zonder bolders, hoger wal doet ons besluiten gewoon lekker buitenop te blijven liggen. Oeps, de stoooootwil……. te laat…….Gelukkig vaart er net een vissersbootje uit die de stootwil oppikt en netjes terug brengt. Als dank geven wij een reep chocolade die dankend wordt aangenomen. Pfft, geluk gehad.
We staan weer vroeg op. Zonnetje erbij, weinig wind en we slalommen tussen de rotsen door. Schitterend hier en mooi dat dat zo kan. Dan komen we op het grote open water. Moeten eerst nog een nieuwe zalmkwekerij omzeilen om dan motorzeilend naar Rørvik te gaan. Weer een lange mooie dag en ook hier is er mooi plaats aan de steiger. Prima plekje om verwaaid te liggen. We worden netjes wekom geheten door twee jonge "havenmeesters"
Mooi museum, goed internet en lekkere fish&ships. Meeuwen kolonie op de huizen, verder geen bijzonder stadje. Wel goede voorzieningen alles weer vol gebunkerd.
Weggevaren in een druilerig dagje, wel alles bezeilbaar. Zicht ca. 3 mijl. Even spannend toen er opeens een fishfarm precies tussen de twee rotseilanden lag waar wij tussendoor wilden. Langzaam opengevaren en dan toch langs het volgende eilandje met een stormrondje verder gezeild.
Afgemeerd in Leka. Is er een grote bolder, die kies ik. Rutger maakt netjes vast. Pak ik de achterlijn, komt de hele plank inclusief bolder los en valt te water!!! Rutger laat ik gauw op de steiger stappen en de landvast aan een andere ring vastmaken. Weer een schitterend plekje met kraakhelder water. Het wordt weer mooi weer; geen wind en wat er is pal tegen. Koers tussen de lang gerekte eilanden door, alsmaar rechtdoor op de motor naar Brønnøysund. Langs Thorgatten (de berg met het gat erin waar je doorheen kunt lopen)
De Hurtigrgruten ligt precies voor de haveninvaart en geeft net een hoornsignaal als we aankomen, maar er is nog een tros vast dus kunnen we voorlangs ;-) Achterin zien we een mooi plekje vrij. Stootwillen en landvasten klaargemaakt, met beetje wind op de kop netjes achteruit ingeparkeerd. Dan ben je wel blij met de extra ingebouwde boegschroef. Maakt het net allemaal wat makkelijker.
Ook dit is weer geen bijzonder stadje, maar wel steigerbier op het terras aan de haven met zicht op de boot. Ook weer een keer leuk. Rutger kookt vandaag. Blijkt dat hij eigenlijk nooit echt zelf kookt en hij kiest voor de Thai streetfoodtruck op 5 minuten lopen. Lekker alternatief.
Beetje regenachtig en bewolkt, we wachten tot 11 uur, dan klaart het wat op en besluiten we een tussenstop op het eiland Vega te maken. Genua uit en af en toe vlinderend met de fok komen we net voor de volgende bui bij Vega aan. We kiezen ervoor eerst bij het kleinste haventje te kijken. Dieptemeter in de gaten gehouden en de track followmodus aangezet want het is niet echt breed hier en ondiep aan de kant. Diepte blijft meer als 4.50. Prima, want er is hier ondertussen ca. 2meter verval!!! Verder naar het Noorden nog meer. Plek zat en redelijk beschut, wel lagerwal aan de steiger maar zover ok. Als we liggen neemt de wind even later in een bui toe tot 30 knopen, blij dat we niet verder gegaan zijn.
Een echte verwaaidag: bft 8-10 en regen. Ik pak wel even de e-bike om toch eruit te zijn. Gladstad is maar 12 km verder. Ben best blij met de E van e- bike ;-) , maar echt opklaren doet het niet. Ik eet een lekkere pittige vlees-hamburger op Vega! En fiets terug. Aldaar eerst maar even opdrogen….
Daar er niet echt heel veel ruimte is en we zwaar lagerwal liggen schuiven we de boot iets naar voren, draaien op de spring af tot we haaks op de steiger liggen en geef ik vol achteruit en maak een mooie draai achteruit door de haven zodat we er vooruit uit kunnen varen. Rutger noemt het een “masterclass afvaart “ die niet vele zouden nadoen. Dank U voor het compliment.
Op naar Søvik aan het begin van de zeven zusters, zeven bergen, waar we willen hiken.
Aan de voet van van de zeven zusters is een klein haventje van Søvik waar we hopen aan te kunnen liggen. Een miezerig dagje, maar wel bezeilbaar en gelukkig, op het kopstuk is plek voor ons, TOP!
De volgende dag klaart het op, de bergschoenen gaan aan, water en snacks mee en een kaart op het mobieltje is wel zo handig. Het wordt een schitterende tocht met giga uitzichten over Helgeland. Tientallen eilandjes in diepblauw water. Wel merken wee dat onze Hollandse beentjes geen bergen gewend zijn. Aan de voet van Breitind genieten we van het uitzicht en verbazen ons over de Noren die hier joggend omhoog komen. Jawel, echt waar hard lopend. Pfftttttt. En wij denken het makkelijk te hebben omdat we “alleen” nog maar naar beneden gaan, zo’n 500 meter. Helaas, super stijl, af en toe met handen en voeten sde berg af en gelukkig heeft het niet geregend……..Wat een tocht. 12 km echte hike, Noors blauw(easy) voor ons best wel wat meer als blauw.. …. ;-)
Terug bij de boot genieten we van een cup a soep en gaan daar meteen onder zeil naar Sandnessjoen, daar de wind nu nog gunstig is en morgen tegen zal staan. Inderdaad kunnen wij de eerste helft op genua zeilen, daarna zakt de wind in en zijn we om 18 uur in de haven. Hier is zelfs een echte havenmeester behulpzaam. Oke, wel makkelijk want ik zie een mooi gaatje waar wij net inpassen mooi hogerwal. Het past net aan, maar lukt bij de 3e aanloop. Morgen eerst maar uitrusten, moeie beentjes en er komt weer storm.
We liggen prima, geen geklots. Helaas geeft de thaimassage geen gehoor. Geen bijzonder stadje, wel veel winkels om te shoppen. En dan het wonder: de massagesalon belt terug. 19 uur, ok? OK!
Krijg een prima massage en de volgende dag zijn de spiertjes als vanouds. En ’s avonds wordt het nog gezellig als de Thaise de boot komt bekijken en we van een visser verse garnalen krijgen.
De volgende dag gaan we een stukje verder richting Mo I Rana, weer alles bezeilbaar. En Rutger vindt een campingplaats op googlemaps met steiger, maar die is niet te vinden op de havenapp. Hij belt met de camping en we krijgen een ligplaats aangeboden. Sjøbakken camping heerlijk kleinschalig. Tusendoor zien we nog een paar zeearenden! Ook hier liggen we schitterend op het kopstuk, met uitzicht op de bergen. Dan krijgen we de vraag of we geïnterviewd willen worden. Het Helgeland Blad heeft komkommertijd en zo’n zeilboot uit Nederland is iets wat ze niet alle dagen meemaken. Wel, prima. Het wordt een leuk gesprek en opeens is het weer na middernacht……..
De volgende ochtend rest interview en foto’s, dan zeilen we verder de fjord in. Bft 5-6 bakstag tot plat voor het lapje en golven op de kont, regelmatig regen en zeer laag hangende bewolking. Daardoor heel veel watervallen langs de rotsen. Heel speciaal om zo te zeilen. We gaan regelmatig 5 knopen. Bij de haven van Hemnesberget aan gekomen staat de wind er pal op en is er geen goede plek voor ons vrij. Op de heenweg kwamen we langs een oude veersteiger in de luwte. Daar varen we heen en gaan naast de autobanden liggen met lange lijnen naar de kant vanwege het eb/vloed verschil van 2 meter. Net voor het naar bed gaan nog een controle en de wekker op 3 uur voor de volgende controle. Maar alles prima, liggen heerlijk beschut.
Dan varen we een stuk de fjord in, gewoon voor de leuk en willen terug zeilen naar de haven van gister. Helaas zakt al gauw de wind in en motoren we het hele stuk terug. Nu is de situatie ideaal en de steiger vrij. Weer een mooi plekje gevonden en een uittocht van bootjes vanwege afsluiting dorpsfeest. Gezellig!
We blijven twee dagen liggen. Hebben hier stroom en water en dat voor NOK 150.
Dan gaan we door naar ons “meeting point” Mo I Rana. Bft 5 de fjord in, dus blazen we zo de goede kant op, natuurlijk met fokje op. Daar komen we aan met eb en kunnen niet zien of de midden-kop-steiger vrij is. De enige waar we echt goed kunnen liggen, maar lager wal en golven denderen onrustig naar binnen toe. Voorzichtig vaar ik naar de haveningang, Rutger voorop om te kijken. Moeilijk te zien en en dan zijn we al in de haven, helaas alles bezet, vol achteruit resulteert in een pirouette die ik met de boegschroef versnel en met een mooie draai kunnen we vooruit weer de haven uit. Pfftttt, niet echt fijn. Op naar de lange steiger iets verderop, weliswaar lagerwal, maar met een paar extra stootwillen liggen we prima en de wind zal spoedig afnemen. Gelukkig gebeurt dat ook en kunnen we rustig slapen.
De volgende dag stelt Rutger voor een stuk met de trein te gaan om nog een like te doen. Prima, wel vroeg op, maar mooi treintochtje en leuke hike zijn de beloning. Terug op het station slikken we nog even als we lezen dat dit geen regulaire halte is. Graag van te voren informeren als U hier wilt instappen is de vrije Noorse vertaling……ehhhhh.
Gelukkig zien we de stationscheffin een rode vlag ophangen. Prima, we zijn dus reeds gespot 🧐 Onze trein stopt, de conducteur vraagt of we gereserveerd hebben?, nee, dan graag door naar wagen 2. O.K. en kaartjes? Dat komt wel goed. Hij is drie keer langsgelopen, maar geen kaartjes kunnen kopen. Prima toch! We lopen nog even langs de haven en zien dat de kopsteiger vrij is. Morgen vroeg meteen omvaren is het plan. Kan Sam makkelijk van de trein op de boot komen, lekker dichtbij.
Maarrrrrr, om 7.30 zie ik opeens dat er achter ons op de steiger pontons neergelegd worden. Als ik vraag wat er gaat gebeuren, weten ze het antwoord ook niet; alleen dat er om 9 uur iets schijnt te gebeuren………….Ik klop Rutger uit z’n bed en zeg dat we in 10 minuten al weg varen, voordat we door pontons ingesloten zijn! Prima, en nog steeds is de steiger in de kleine haven vrij, liggen daar prima en kunnen nu rustig ontbijten. Het centrum is heerlijk dichtbij, we doen de laatste boodschappen, vullen watertanks en stroom bij en wachten dan tot de trein het station binnen rijdt. YEAH, Sam stapt uit met een giga gele koffer vol met “noodzakelijke” levensmiddelen zoals chips, chocolade, juttertje, cup a soup enz…..En ik verwelkom haar met een mooie roos 🤗
Dan komt meteen het voorstel om direct weg te varen nu de wind de fjord uit blaast. Voorstel wordt unaniem aangenomen en we zijn meteen weer op weg. We bellen de camping weer en mogen daar een nachtje liggen, maar oeps, de camping is iets verder als 15 mijl……maar mooie tocht en Rutger kookt onderweg zijn “befaamde" zalmpastaschotel; heerlijk. Om 22 uur meren we af, moe maar voldaan en mooi opstapje voor morgen.
De volgende dag gaat Sam eerst even de Huskys bekijken en voor we gaan wordt er ook weer een foto van ons gemaakt. Tja…….VIPS ? :-)
We hebben een paar dagen de tijd om richting Bodø te varen, alwaar Rutger terug naar huis vliegt. We maken er een mooie tocht van door met tussenstops naar de Holandsfjord te varen; want op het eind daarvan wacht de Svartisengletscher op ons! En we passeren de artic cirkel, zien een paar wereldbollen die dit markeren! We hebben geluk, grotendeels zeilend komen we aan en er is zelfs plek voor ons aan de steiger. Super, met uitzicht op de gletsjer. De volgende dag hiken Rutger en ik naar boven, het valt enorm mee en we kunnen het ijs letterlijk even aanraken; TOP Tochtje. Op de terugweg komen we Sam tegen, ze kon het niet laten en is tot halverwege gekomen. Prachtige prestatie. Samen lopen we terug naar het restaurant en pakken daar een versnapering. Dan terug naar de boot. ’s Avonds vaart zowel de rib alsook de veerboot weg en blijven we alleen achter. Het wordt een schitterend plaatje met zon op de gletsjer.
de hike:
Dan terug en op weg naar Oernes. Bodø halen is niet zeker en Rutger verheugd zich al op de tocht met de Hurtigruten. Wij varen vooruit en even later haalt de Hurtigruten ons in. Natuurlijk worden er foto’s van beide kanten gemaakt. Ook wij komen dezelfde dag nog in Bodø aan! Meren af aan de gastensteiger, die ook gedeeltelijk bezet is met vaste liggers, waardoor er weinig plek over blijft voor de gasten….. Maar we liggen in Bodø en kunnen dus ’s avonds toch nog samen een biertje drinken! Proost.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten