Sam wordt de 24e overgevlogen naar het ziekenhuis in Bodø, ik ga de 23e ’s middags met de bus terug naar Reine want daar ligt de Ellya. Daarna overvaren want ik wil toch heel graag in de haven van Bodø liggen. Maar allereerst de autopilot repareren. Sam heeft een nieuw relais besteld en dat is zojuist aangekomen. Af te halen bij de post/coop in Reine. Prima, pakje is er. Het relais zit erin en ziet er hetzelfde uit als het oude. Dus stroom eraf, draadjes gelabeld en eraf gehaald. Dan in omgekeerde volgorde volgens Sam haar aanwijzingen weer gemonteerd. Stroom erop, geen “plof”, dat ziet er goed uit. Alle schakelaars van de plotter aangezet en zie: het wonder is geschied, it works!! Yeah, en dat is helemaal wel zo fijn als je straks solo onderweg bent.
Zeiltechnisch deed ik al veel “alleen”, maar solo onderweg te zijn is toch een heel ander gevoel, temeer daar Sam in het ziekenhuis ligt. Ik voel me goed en ben er klaar voor. Daarbij is dit een ideaal tochtje om te beginnen: een rechte lijn, het wordt niet donker en weinig verkeer.
Weerberichten en golfhoogtes bekeken en de beste tijd is vanaf 22 uur te gaan, met aflandige wind 2-3 bft en golfhoogte ca. 30cm. Evt. de volgende ochtend bij Bodø naar 90cm. Maar dat is ok voor mij. Ik bevestig de “solovlag” aan de achterstag, kijk de motoren extra na en trek Sam haar reddingsvest aan met veiligheidslijn voor het geval ik toch naar voren moet. Dan ga ik op de loodskooi liggen en pak nog een paar uurtjes slaap en word om 20 uur wakker. Vul drie thermoskannen met heet water. Leg snaai, soep en een paar boeken binnen handbereik en om 21 uur vind ik het welletjes. Ik krijg nog stukje taart van de franse catamaran buren en de beste wensen voor Sam. Oh, en niet vergeten nog even het liggeld in de brievenbus te doen, wel zo netjes!
Dan gooi ik de lijnen los, drijf langzaam van de steiger weg, vaar het hoekje om en ben weg. In de beschutting van de eilanden zet ik het grootzeil. Blij dat ik de lazyyjacks kan laten vieren vanuit de kuip. 1e rif laat ik erin en rol de genua uit. Eén motor blijft meelopen en houd zo tussen de 4 en 5 knopen snelheid aan. Langzaam verdwijnt de zon achter de bergen van de Lofoten en zorgt voor spectaculaire luchten. Alhoewel met een dubbel gevoel is dit toch wel waanzinnig genieten.
Tussendoor WhatsApp contact met Sam, die pas rust heeft als ik veilig in Bodø aangekomen ben. Ook met een paar vrienden text en telefoneer ik. Ik voel me prima en in balans, ben niet bang, niet zenuwachtig, dit is gewoon een heel mooi tochtje om solo te doen. Ik wil ten noorden van Bodø uitkomen, om dan rustig naar de haven te varen. Stuurboord verderop varen de veerboten van Bodø naar het plaatsje Å. En een vrachtboot passeert haaks op 3 mijl, ook mooi dat het goed op de AIS te zien is, verder geen bijzonderheden. Dan komt het eiland voor Bodø in zicht; Landego Fyr met vuurtoren. Mooi markant punt. En de donkere wolken blijven verder weg.
De laatste 2 uur zakt de wind compleet in en wordt de zee zo vlak als een spiegel en ga ik op de motor verder. Net voor de bocht naar Bodø gaat er een snel cruiseschip ruim voorlangs
en dan moet ik opeens heel nodig poepen ; ik neem wat gas terug, er is ruimte zat. Maarrrrrrrr het blijft een vreemd gevoel iets langer beneden te blijven en hopen dat de stuurautomaat niet opeens 90 graadjes gaat afslaan……. Uitkleden, kijken, poepen, kijken, afvegen, kijken, aankleden, kijken, spoelen, kijken; Pffttt… is gelukt.
Dan alle stootwillen en landvasten aan beide kanten klaargemaakt. Het is 8.30, mooie tijd. En ik kan meteen diesel tanken. Aanleggen gaat prima. Dan vaar ik naar de drijfsteigers bij de kade met ijs en streetfoodtrucks en zie een plekje vrij. Ook hier gaat het afmeren prima, precies zoals gepland; eerst achter vast. Beetje motor bij en dan de middenbolder en voor. Het is 9 uur en ik lig. Met Sam even geappt en dan te kooi. Mooie ervaring; m'n eerste echte solo tocht met de Ellya. TOP!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten