In het kanaal begint het wat moeizaam: de haven is bomvol, maar verderop is nog een steiger waar we af willen meren, hoewel er staat dat het niet mag. Er zit een mannetje dat zegt dat we er niet mogen liggen, we dobberen even rond om te bepalen wat we dan doen. De eerstvolgende mogelijkheid is 3 uur varen verderop, dan is het al donker en mogen we niet meer varen. En is daar dan wel plaats is de vraag.
We nemen contact op met de kanaal autoriteiten en vragen waar we mogen liggen. Op die plaats dus waar dat mannetje zat. Het blijkt gewoon een uitbreiding van de haven te zijn en het bord niet afmeren staat gewoon fout volgens de havenmeester die later langs komt.We gaan er dus heerlijk liggen en een aantal andere bootjes sluiten zich bij ons aan. Het mannetje is boos en loopt mopperend weg: shit zeilboten, zo kan ik geen mooie foto's maken van de zeeschepen. Tsja.....je moet een hobby hebben. Een dag later zien we op de kaart staan dat dit stuk steiger idd bij de haven hoort. Lezen van de kleine lettertjes laat nog wel eens wat te wensen over. 's Nachts varen de grote boten door, een machtig mooi gezicht; maar met heftige schroef geluiden........
De volgende ochtend vertrekken we vroeg, de motoren starten terwijl ik nog in bed lig. Helaas zitten die dingen zo'n beetje onder het hoofdeinde van het bed, dus slapen gaat echt niet meer lukken. Bakje koffie en ook naar boven. Het is prachtig weer, ietwat fris en er staan ons 85 km kanaal te wachten. Windje mee, dus fokje erbij op. Geeft ca. een knoopje meer. dat x 8 uur!
Daar bij kilometerpaal 85 ligt een kennis van ons te wachten, hij is ons voor want lag al bij Giselau bij de sluis richting Eider en hoeft dus maar een klein stukje verder. Daar is de Flemhudersee alwaar Peter van de Asmara altijd voor anker gaat. We mogen straks zo naast hem aanschuiven, zijn anker houd ons ook wel. Maar het is best wel druk in het NOK. Zelfs twee keer moeten wachten in de uitwijkplaatsen voor 3 x rood op hele grote tegenliggers.
Tegen een uur of vijf zijn wij er ook, de zon schijnt, het meertje is idyllisch en naast elkaar afmeren is heel gemakkelijk. Simba, de kat van Peter, springt meteen aan boord en wij zijn uitgenodigd voor een drankje. Het gesprek is weer geanimeerd en we delen onze reisbelevenissen. Koken moet ik toch nog, dus Peter kan gewoon mee eten en dat wordt dus een gezellige avond met als afzakkertje een whisky voor de heren en een portje voor mij.
Aangezien Peter vroeg wil vertrekken richting Aero, Denemarken, staan wij ook vroeg op. Dat kost meestal niet veel moeite, rond 7 uur half 8 zijn we meestal toch wel wakker. Heerlijk rustig hier, mooi wakker worden zo. De sluis bij Kiel laat helaas wat langer op zich wachten en het is al over 12 uur voordat we er doorheen zijn. Betaling is niet meer in de sluis, maar nog altijd moet je de drijfbalken op om een ringetje te pakken en de boot af te kunnen meren in de sluis. Enige verbetering is er wel: rubbermatten op de balken, waardoor je niet meer uitglibberd over de groene smurrie en aanslag. Maar in mijn ogen nog altijd absoluut niet Tüv geprüft. Bolders hebben ze nooit van gehoord. Het blijft oppassen.
Na de sluis zetten we zeil, net als de Asmara. De wind blaast ons dezelfde richting op als Peter, maar wij willen richting Maasholm. Het windje zakt helaas helemaal in en onze inschatting van afstand was de avond ervoor wat overmoedig, waarschijnlijk dankzij de drank. Ook het SPERRGEBIET niet gezien, hoezo gele boeien daar? O.K. toch maar even eromheen varen. Mijnen opruimgebied dus....
Op motor varen we uiteindelijk de Kappeln forde binnen en de overvolle haventjes laten we rechts liggen. We varen door naar het ankergebied om eindelijk voor eigen anker te gaan. Spannend. Vooral als een uur of twee later de wind 180 graden draait en de wind ineens aantrekt. Maar het anker houd zich stevig vast in de blub en we liggen stormvast. De volgende dag met het bijbootje naar Maasholm ern rondgewandeld. Leuk dorp, maar heel wat meer boten dan huizen.
De dag erop gaan we Kappeln bekijken, ook hier best wel heel druk maar we vinden een gaatje na de brug. De achter buurman laat zich de hele avond duidelijk horen, maar is verder oke.
Ook Kappeln bij nacht best mooi en met hele volle maan erbij.
Gezien de weersvoorspelling hebben we weer die keus: een paar dagen langer daar blijven of met een pittig windje richting Sønderborg. We kiezen voor het pittige windje, want we hebben het wel gezien inmiddels. Dat het windje iets pittiger ging worden en een van de buien zeer pittig....dat was niet voorzien. Gelukkig meteen reeds een rif in het grootzeil. De Flensburger Forde hadden we nog ingeschat als wat meer golven, maar de zwarte lucht aan beide zijden zorgt ervoor dat de haren recht overeind gaan staan: ik vertrouw het helemaal niet. Ik vraag Cees de grootschoot over te nemen en net als hij dat doet barst ineens een bui los, maar vooral de wind giert over de boot ineens: ruim 30 knopen van opzij, regen horizontaal en in een minuut is de schipper drijfnat, de fok met veel moeite ingerold en de motor aangemikt. De bootjes om ons heen hebben het ook moeilijk, de inmiddels hogere golven met korte tussenpauzes laten alle boten in de lucht klimmen om met een doffe bons weer neer te komen in de volgende golf. Een golf komt dwars door het open raam van de sprayhood en Cees is de klos. Hij druipt..
Gelukkig is de bui na een minuut of 5 weer grotendeels over, helaas is de wind ook gedraaid en pal tegen. Zeilen naar beneden en op motor verder. De gekozen ankerbaai laten we liggen: de wind draait alle kanten op en er is bar weinig beschutting. Ook de nieuwe haven laten we voor wat het is: krap in te varen en bomvol. Dan maar verder en langs de kade zien we plekjes, uiteindelijk hebben we er daar een van te pakken. Met ringen in de kade waar net en lijntje doorheen past, hoe verzinnen ze het. Een onrustig nachtje, maar de dag erop liggen we een eindje verder langs de hoge kade en is het een stuk beter. De was wordt gedraaid, proviand en andere zaken ingeslagen en nu een palingbiertje die we van de palingaak kregen op tafel. Eten in de oven en straks eens kijken wat de vooruitzichten zijn. Eerst een lekker rustig avondje. Hoewel...we liggen nog altijd lager wal, beter dan vannacht, maar klotsen doet het toch. Wie weet zakt de wind wat in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten