Alesund - Haugesund

 Het waren een paar mooie dagen op ålesund,

En nu zijn we weer met z’n tweetjes onderweg. 

 
Het weer is prima en 100 keer beter als vorig jaar op de heenweg! We kunnen zeiltje bijzetten en varen binnendoor richting Stadlandet. Dat is ook zo’n passage waar je heel goed weer nodig hebt.  En we willen in de buurt liggen om dan meteen de kaap te kunnen ronden.
Helaas is het haventje onderweg best wel erg klein en helemaal vol dus wordt het een langere dag en belanden we in Larsnes. Het is even goed kijken waar we kunnen liggen want de veerboot en ambulanceboot liggen er ook. Maar er is opzij een mooie nieuwe drijfsteiger, eerst vooruit ingevaren om de diepte te controleren en daarna afgemeerd. Zelfs water en electra hier. Komt heel mooie uit want we blijven dan twee dagen hier liggen wachten op het goede weervenster.
En zelfs de supermarkt is op 2 minuutjes lopen :-) Ook is er een leuke hike, dus de volgende dag ga ik op pad. Eerst via de kustweg onderlangs en dan loop ik haaks via een boerenpaadje omhoog en kom op de goed aangegeven track en ga terug via de bergkam. Mooi weer en schitterende uitzichten!!!!! Zelfs een arend vliegt nog even langs en terug aan boord heb ik er ruim 10km opzitten. Natuurlijk afgesloten met een lekker ijsje ;-) 
Dan op naar de kaap, eerste stuk is wat extra onrustig door de dwarsgolven, maar na  2uurtjes kunnen we de koers verleggen en varen parallel aan de kaap met de golven meer van achter. Dat gaat prima. De EB en Cestlavie varen net voor ons uit. Leuk 3 Nederlanders achter elkaar. De EB waarschuwde ons nog voor vertrek dat er best wel wind buiten stond. Dus tip gebruikt en op fok en motor bij de kaap prima gepasseerd. Dan om de hoek, de wind neemt toe tot 6bft, plat voor het lapje, we suizen met 7 knopen tussen de rotsen door op Silda af!!!  Cestlavie is al in de haven, het is best wel druk maar Marianne regelt dat er voor ons ook een plekje vrij is aan de steiger en een ander naast ons zou kunnen liggen. Het plekje blijkt achterin te zijn, net genoeg ruimte. Ik vaar vooruit erin en kan net draaien en afmeren. Hulp genoeg aan de kant om lijntjes aan te pakken. De zeemeerminnen verwelkomen je er ook nog steeds :-) Meine en Marianne komen ’s avonds aan boord en het is weer gezellig bijkletsen.

We blijven dagje extra liggen en ik doe een leuke wandeling rond het eiland.
Dan is de wind weer gunstig om verder te gaan. Hele mooie genua zeildag. Sam heeft een leuk plekje gevonden in Svelgen. Stukje de fjord in zeilen, en ……..de EB ligt er ook. Zo een toeval…………Steiger is bij het hotel, kost slechts 150 NOK. Het is mooi weer zodat eindelijk de Cobb  weer eens tevoorschijn gehaald, heerlijk even  bbq-en en de supermarkt ligt er meteen achter, goed voor het toetje: ijs.
We motoren de baai uit, kunnen zeiltje bijzetten en hebben stroom mee naar Stavenshamn. De haven/ankerbaai daar bevalt ons niet, dan varen we door naar Raudøyna. De ankerbaai daar is toch te diep en te krap dus gaan we door naar het kleine haventje van Høvik. Verrassend mooie lange nieuwe steiger opgebracht door de omwonenden. En ’s avonds zien we op de pier een hele mooie zonsondergang. Dat is een hele tijd geleden. 
Geen mobiel bereik hier, dan is de Garmin toch wel lekker, via de inreach weerbericht opgehaald. 
Prima, we gaan weer verder. Ook vandaag kunnen we een heel stuk zeilen. En als we bij onze plan “B” haven aankomen ligt het vol met motorbootjes. Maar de eigenaar ziet ons en helpt alle bootjes helemaal naar voren opschuiven zodat wij achteraan kunnen aansluiten. SUPERSERVICE!!! De haven van Sørbøvågen. Met ook 24 uur kruidenierszaak en tankstation.
Dan varen we richting zuiden, eerst door een heel mooi smallere doorgang. Als we zeil zetten draait de wind en besluiten spontaan een stukje de Sognefjord in te zeilen. De Fjord is heel breed en ook heel lang. Ca. 200km tot het einde. Wij stoppen in Leirvik bij hotel de Sognefjord. Prachtige plaats en gezellige omgeving. De volgende dag gaan we toch een stukje verder de Sognefjord in. De wind wil niet meezitten en wij vinden dag zeilen tot Brekke lang genoeg. De supermarkt beheert ook de kleine brakke drijfsteiger en voor 100kronen mogen we nachtje blijven liggen. Prima toch.
We hebben geluk, de wind draait en met gennaker zeilen we de Sognefjord weer uit. Heerlijk dagje weer. Puur genieten. En de buitjes gaan allemaal precies langs ons heen.
Bij Storeholmen/Hisaroy is een “natuurhaven” en kunnen we eindelijk weer eens een keer voor anker gaan. Heel mooi beschut plekje, we liggen mooi en gelukkig rijdt er zowat geen verkeer op de weg ernaast. 
De volgende dag vinden we weer een hele mooie ankerbaai in Vikingevågen/Byrknesøya. We varen door tot helemaal achterin en ankeren op 4 meter diepte. En Sam maakt heerlijke sushi!!!  Mmmmmmmmmmm. We pakken de bijboot om een stukje te wandelen, maar we zijn weer gauw aan boord. Steekvliegen maken het wanddelen tot een hel. AU
De volgende dag steken we een drukke vaarweg over. Ik zeg net tegen Sam nooit echt druk hier en dan komen ze allemaal aangevaren. We maken een langere slag met motor bij en gaan dan achter een tanker langs om voor een ander vrachtschip aan de overkant te komen. De Hurtigrutten vaart achter het eiland rechtdoor naar Bergen. Wij zoeken de kleine geultjes tussen de eilanden weer op en varen bij Uttoskavågen een lange baai in, helemaal door tot achterin. Goed opletten vanwege de droogvallende stukjes op de kaart die niet op het water gemarkeerd zijn en het is nu hoogwater. De gps & plotter doen het prima en we ankeren achter in de baai. ’s Avonds liggen daar in totaal 7 boten. Je merkt dat het vakantietijd is en dat we niet heel ver van Bergen afzitten. Maar tot nu toe overal wel een leuk plekje gevonden en onderweg nooit giga druk geweest. 
We willen Bergen links laten liggen want we waren er vorig jaar reeds en het wordt 30 graden. Pffttttttt. Tegenover Bergen vinden we een paar steigers van jachtservicebedrijven, prima plekje, temeer omdat het weekend en vakantie is, niemand aanwezig. Wel stroom en water. De Bunnpris is 15 minuten lopen, prima voor een ijsje. Terug raken we nog even leuk aan de praat met de eigenaar van een houten boot. Mooi ding, maar iets verwaarloosd. Hij excuseert zich ervoor want 2 nieuwe heupen en iets met z’n schouder. Maar woont sinds 3 jaar helemaal aan boord en gaat alles weer pico bello maken. ’s Avonds gaat hij er nog even uit met een maat en als hij terug komt zie ik twee koplampen de geul binnenvaren. Mooi gezicht.
Het vaarwater rond Bergen is heel onrustig; Vliegtuigen, helicopters, veerboten, vrachtboten, pleziervaart en cruiseboten. Vooral de Fjordliner kennen wij heel goed met z’n grote nare golven. Die komen we hier dus ook weer tegen, met 20 knopen gewoon de bocht om komen scheuren tussen  alle bootjes door; onverantwoord. Wij varen stukje door naar onze plan “A” ankerplek, maar die is helaas ook heel bekend bij de Noren. Veel vakantiehuisjes en ankerende en jetskieende Noren. Wij vinden het er te druk en gaan een eilanden groep verder en komen uit bij Storebo. We varen daar een baaitje binnen. Er staan twee huizen, en de eerste ankerplek is bezet. Bij de tweede ankerplek is ook een huisje en daar vragen we een of het ok is als we voor hun huisje het anker laten vallen. Prima, maar nog beter als U aan onze kade vastmaakt. Dat laten we ons geen twee keer zeggen. We hangen de stootwillen uit en leggen aan. Het blijft een 70 jarige Noor te zijn die iets verderop woont en hier graag vertoeft met z’n Fillipijnse vrouw. We krijgen te drinken aangeboden en worden meteen uitgenodigd mee te eten. Hij vindt het supergezellig met mensen aan de praat te raken en heeft zelf ook heel veel te vertellen. Interessante gesprekken volgen.Het is gezellig en we blijven twee dagen liggen. Varen de baai verder in met onze bijboot, ik duik nog even te water en help Karsten met het touw van de steiger beter vastmaken.  Sam vangt een mooie makreel, Wendy laat zien hoe die schoongemaakt moet worden en die gaat op de bbq. Sam maakt vandaag als revanche het eten klaar. ’s Avonds loopt er zelfs een jonge hermelijn langs, zeldzaam om van zo dichtbij te zien. Ook hier kent gezelligheid geen tijd en dan gaan we weer verder. Dat is de “downside” van het langer onderweg zijn, je komt hele leuke /interessante mensen tegen. Maar contact houden of zelfs elkaar weer eens zien blijft een verrassing.
We belanden na een rustig dagje varen in Moster. Meren af aan de kade in een mooi klein en zeer pittoresk dorpje. De supermarkt op 10 minuten lopen, mooi dat hier nog in vele dorpjes een supermarkt/ kruidenier aanwezig is. Sommige zelfs onbemand of alleen ’s morgens met personeel. En het werkt prima, de Noren zijn ook hele eerlijke mensen. Ook wij voelen ons onderweg prima, sluiten zelden af en dan eerder voor evt. andere touristen als voor de Noren. 
Ook de rust en ruimte bevalt ons zeer goed en van de natuur kunnen we geen genoeg krijgen. Daarom doe ik de volgende ochtend nog even een kleine wandeling naar het kruis op de berg, tevens mooi uitzichtpunt voor we weer verder varen naar Haugesund. Even een grotere stad aandoen om goed in te slaan en te tanken. Vorig jaar was alles dicht vanwege de nationale feestdag op 17 mei. Het is echt een leuke en gezellig stad. Ook de vinmonopolet heeft een grote keus en ik tracteer mezelf alvast op een souvenir door nog een Myken whiskey te kopen. 
Een leuke wandeling naar de Obelisk, kom ik daar staan er 3 touringcar bussen want er ligt weer een cruiseschip afgemeerd………gelukkig zijn ze er weer gauw vandoor want ze moeten nog meer bekijken. En als afsluiting vaart Erik Aanderaa net ook nog even langs, helaas geen tijd voor een drankje, wel een leuke reactie op Facebook.
Tot zover deze trip, wij varen verder richting zuiden.

Foto's zijn niet chronologisch bijgevoegd vanwege slechte wifi hier.

Bodø - Ålesund

 Op naar het zuiden!

Renate, Stein en Oscar komen nog even snel langs voor een laatste goodbye.
Eindelijk was de streetfood Thaimat open! Heerlijk en mooi weer. 
De volgende dag motorzeilen met genua naar Stött gevaren, mooi tussen de eilandjes door. Weer totaal anders als het noordelijke gedeelte, dit zijn de echte Helgelanden. Heel veel rotseilandjes, velen heel vlak, sommige groot andere mini en sommige alleen bij eb zichtbaar!
Stött heeft een mooie lange steiger, er ligt reeds een Duitse zeilboot en ’s avonds komen er nog een Amerikaan en een franse boot bij. Druk hier, hadden we nog niet, maar ook wel gezellig andere zeilers te treffen en bij elkaar te buurten.
’s Morgens nog een kleine wandeling gedaan, helaas de sandalen aan en de rest van het pad was mos en sopte reeds………maar mooi uitzichten.
Als we op de kaart kijken zien we vele leuke eilandjes, oa. Myken, nog boven de artic cirkel en waar een whiskeystokerij zit ! Helaas gesloten, of op ze Noors “stengt” , wat het toverwoord wordt voor vele restaurantjes………
Gelukkig geldt dit niet voor Bolga, we meren af aan de steiger, direct bij het restaurant. En dat is : OPEN , YEAH. Nemen een biertje op het terras en raken aan de praat met de Zweedse eigenaar. Heel interessant en gezellig en we blijven eten en de volgende dag ook liggen. Ik doe een pittige hike en op de terugweg kom ik een Noor tegen, die is dit jaar reeds voor de 18e keer naar boven! Pffttttt.

Een ander interessant eiland is Lovund, ook wel “Puffin-eiland(papagaaiduikers). Die komende daar met duizenden altijd op 14 April aan en blijven daar. Overdag zijn ze helaas vissen, maar ’s avonds te zien. De wind is gunstig, we zeilen er heen. En varen er eerst helemaal omheen, zien inderdaad een paar Puffins en meren af in het haventje. Mooi eiland, maar helaas worden er giga hallen gebouwd direct aan de oever; alles voor de zalmindustrie! Giga big business.
’s Avonds lopen we naar de rotsen en zien inderdaad hele zwermen boven ons hoofd vliegen, maar als ze landen zijn ze verdwenen. En wat zijn ze snel, heel moeilijk te fotograferen. Maar heel mooi om mee te maken. Het is superzeilweer en we gaan richting Mo i Rana en kunnen zowat tot de camping komen waar we vorig jaar ook waren en nog steeds contact mee hebben. 
Het is weer gezellig bij Annett en Andreas en we blijven een paar dagen liggen, tevens wordt het interview van vorig jaar, wat nog niet gepubliceerd is, bijgewerkt. 
Dan varen we ’s morgens heel vroeg weg. Laaghangende bewolking, geen wind, stroom mee. Daarom ook zo vroeg weg. Boordlichten gaan aan, maar zicht is goed, alleen de heuvels om ons heen zijn niet te zien. Richting Sandnessjoen komt de wind erbij en zeilen we langs de bergen de Zeven Zusters. Het gaat zo lekker zodat we doorgaan tot Brønnøysund. Mooi stuk opgeschoten.

Iets verderop is en berg met een gat erin: Torghatten. Daar wil ik heel graag naar toe. 
Het is een klein stukje varen door de mist, zicht 500 meter en gaat prima. Plekje aan de steiger is vrij. De volgende dag met step en fiets naar het beginpunt. Het pad is op z’n Japans aangelegd met kleine tredes , heel goed te doen. Boven aangekomen kijk je dwars door de berg. En er gaat een trap naar beneden. Ook van daaruit schitterend uitzicht over de Helgelanden! Echt de moeite waard. We gaan weer naar beneden en willen een ijsje halen. Helaas, ook hier restaurant en ijswagen: STENGT. Dus maar weer terug naar de boot en onderweg bij de boerderijwinkel stoppen, ook: STENGT Wanneer werken die Noren dan?

 

 ’s Avonds zijn de condities goed om door te varen naar Leka. Het is een mooie avondtocht en we komen om 00.30 aan in Leka en er is precies nog een plekje vrij aan het begin van de steiger. 
We blijven een dagje liggen en ik loop in een half uurtje naar de supermarkt. Leka is best wel een mooie eiland. 
Rutger wil weer meevaren en we spreken af dat we elkaar in Rørvik zullen treffen. Dus op naar Rørvik voor de storm komt. De storm verandert steeds en blijft uiteindelijk onder Rørvik hangen. wij komen vroeg aan en de kopsteiger is vrij. Prima plekje. 
De hele kolonie meeuwen zit er nog steeds. En Rutger komt de volgende avond met de Hurtigrutten aan. Precies op tijd en meteen weer gezellig.
Rutger heeft mooi weer meegebracht en een gunstig windje! YEAH, zelfs de gennaker wordt een tijdje gehesen, heerlijke zeildag! Fantastisch. We varen zelfs tot Bessaker.
Hier kun je via 953 tredes naar een uitzichtpunt. We gaan ervoor en genieten boven van het uitzicht. Daarna lopen Rutger en ik via een hike-pad terug. Heerlijk een echt pad, geen trapstenen en traptredes! Er is een heel aparte kruidenierswinkel, blijkt van een Hagenees te zijn,  die jaren geleden reeds geëmigreerd is. En, 1 x per twee weken komt de Hurtigrutten en laat ca. 200 gasten een paar uur aan land om te shoppen en naar het uitzichtpunt te lopen. Nu is ook duidelijk waarom er zo’n goede trap erheen loopt. ;-)  Business.

 

Stokknes is de volgende haven, mooie lange steiger en een Joker supermarkt op loopafstand.
Dan gaan we onder de brug door( de eerste met hoogte aanduiding!) en kunnen op zeil tussen alle rotseilandjes doorzeilen. De motor is uit, heerlijke stilte. We maken er een lange dag van en varen tot het eiland Hitra door en meren af in Børøsund, waar we vorig jaar ook reeds verwaaid gelegen hebben en ook hier is het restaurant helaas; STENGT! 
Rutger en sam gooien de hengel uit en Rutger vangt 3 kabeljauwen. Dat wordt heerlijke kibbeling!
We spreken af dat we geen wekker zetten, maar dat als ik wakker wordt de lijnen los en ga, want het wordt een lange dag. 7.30 gooi ik de lijnen los en vaar op de motor langs Hitra. Rutger en Sam komen een paar uur later ook boven dek. Geen wind en pas als we 5 uur later de fjord invaren zet de wind door en kunnen we tot Otnes doorzeilen. Er is alleen nog plek aan een privé steiger, waar we mogen blijven liggen. Schuilen voor de storm.
We liggen prima beschut, doen een paar wandelingetjes en zowel Rutger als Sam gaan er een keer met de step oprit naar de supermarkt 5km verderop.
De storm is voorbij en wij varen op de motor met stroom mee naar Kristiansund(met U). 
De EB is vanmorgen reeds vertrokken en wij kunnen mooi op “zijn” plekje liggen.
Leuk stadje, met vele winkels en supermarkten. Sam en ik varen een rondje mee met de oude veerboot, leuk om te doen en genieten van een fish&chips en een ijsje. We hebben weer gebunkerd en ook de watertanks zijn weer vol en we gaan ’s avonds weer verder. Het wordt een schitterende avondvaart met hele mooie luchten. Dit om dichtbij de Atlantic road bridge te komen. Morgen willen we Hustadvika passeren en de weerberichten en golfhoogtes zijn morgen gunstig. De gjestebrygge van Averøy is vrij. Beetje gammel maar voor een kort nachtje prima.
’s Morgens gaan we onder de brug door en ik heb de route geplot die het meest tussen de eilandjes doorgaat. Dus meteen bakboord uit en het wordt mooi en smal! Geen golven hier, maar wel heel goed de paaltjes en torentjes die het vaarwater markeren in de gaten houden. Als we weer iets naar buiten moeten komt het smalste stuk: tussen paal en rots zit max 5.50m Oeps, moet kunnen en het gaat goed. Nu hebben we een beetje meer last van de dwarsgolven. Maar is goed te doen tot we weer tussen de eilandjes door kunnen duiken naar Bud. Ook het laatste stuk zie je de golven breken op de rotsen onder water net naast de vaargeul. Best imponerend en blij met de plotter. Maakt het net allemaal iets makkelijker.
Bud is een leuk plekje, en bovenop de heuvel heb je een fantastisch uitzicht. Maar het mooiste is mooie weer en het terras is open!!! Proost. 
Plan “A” is de eilanden buitenop aandoen, maar de golven maken het oncomfortabel dus draaien we om en gaan met de wind mee en zeilen heerlijk relaxed naar Molde. Weer eens een mooi zeildagje! Molde is een heel leuk stadje, zelfs met een promenade met terrasjes. Maar wij gaan de volgende dag weer verder zuidelijk en komen terecht in Brattvåk. Een heel klein haventje waar de gjestebrygge net lang genoeg is voor ons. Rutger en ik lopen naar het dorpje om wat lekkers te scoren, maar helaas het is 16.05 en de superkonditoriet is reeds STENGT………..
Dan maar een ijsje van de supermarkt, ook lekker.
Rutger z’n twee weken zitten er alweer op en hij wil in ålesund van boord gaan. Hij krijgt een fantastische laatste zeildag. Genua, Fok, melkmeisje en dan trekt de wind aan en op de fok lopen we ruim 6 knopen en komen tot vlak voor de haveningang. Even extra genieten. Het is best druk en we varen eerst helemaal naar achter door, maar ook daar is het vol en niet geschikt om voor ons dubbel te liggen. We draaien en gaan langszij bij een mega superjacht, de Tiga Belas. Een miljoenenjacht waar je een hut kunt boeken voor een slordige 30.000€ per week pp. Aardige crew en langszij geen probleem. Ze blijven nog een paar dagen extra liggen. Prima plekje zo. We pakken met z’n drieën nog een terrasje en Rutger nodigt ons uit Indiaas te eten. Heerlijk en helaas  komt er alweer een einde aan de twee gezellige weken met elkaar. 
Top, nogmaals bedankt voor je bezoek Rutger!
We tanken ’s morgens en daar kan Rutger ook makkelijk afstappen en de bus pakken. 
Wij gaan verder met z’n tweetjes richting zuiden…….

p.s. foto's komen niet chronologisch even snel bijgevoegd vanwege wifi signaal !